Edom ülkesinin çevresinden geçmek için Kızıldeniz yoluyla Hor Dağı'ndan ayrıldılar. Ama yolda halk sabırsızlandı. Tanrı'dan ve Mu- sa'dan yakınarak, “Çölde ölelim diye mi bizi Mısır'dan çıkardınız?” dediler, “Burada ne ekmek var, ne de su. Ayrıca bu iğrenç yiyecekten de tiksiniyoruz!” 1GS 237.6
Musa halkın gözleri önüne büyük günahlarını serdi. Tanrı'nın gücü onları korumuştu. “Rab o büyük ve korkunç çölde, zehirli yılanlarla, akreplerle dolu o kurak, susuz toprakta sizi yürüttü. Size sert kayadan su çıkardı” (Tesniye 8:15). Halk yolculuğun tümü boyunca, su, gökten ekmek, esenlik ve güvence bulmuştu. Gündüz vakti bulut, gece vakti ise ateşle yön bulmuşlardı. Kayalıklara tırmanırlarken ve çölün kıvrımlı yollarını aşarken onlara melekler hizmet etmişti. Aralarında zayıf olan yoktu. Ayaklan uzun yolda şişmemiş, giysileri eskimemişti. Tanrı vahşi av hayvanlarını, ormanın ve çölün zehirli sürüngenlerini onlardan uzak tutmuştu. 1GS 238.1