Davut ve adamları Naval adındaki varlıklı bir adamın sürülerini korudular. Naval kaba ve cimri bir kişiydi. 1GS 382.1
Koyun kırkma dönemi gelmişti; bu aynı zamanda özel bir konukseverlik dönemiydi. Davut ve adamlarının çeşitli ihtiyaçları vardı. Davut on genci Naval'a yollayarak onu şu sözlerle selamlamalarını istedi: ‘Ömrün uzun olsun! Sana, ailene ve sana bağlı olan herkese esenlik olsun! Şimdi koyunların kırkma zamanı olduğunu duydum. Çobanların bizimle birlikteyken, onları incitmedik. Karmel'de kaldıkları sürece hiçbir kayıpları olmadı. Uşaklarına sor, sana söyleyecekler. Bunun için adamlarıma yakınlık göster. Çünkü sana şenlik zamanında geldik. Lütfen kullarına ve oğlun Davut'a elinden geleni ver.’” 1GS 382.2
Zengin Naval'dan sadece elindeki bol malların küçük bir kısmını ihtiyaç içinde olan ve kendisine değerli bir hizmet sunan insanlarla paylaşması istenmişti. Naval'ın verdiği yanıt onun karakterini ortaya koydu: “Bu Davut da kim? Yişay'ın oğlu da kim oluyor? Bu günlerde birçok köle efendilerini bırakıp kaçıyor. Ekmeğimi, suyumu, kırkıcılarım için kestiğim hayvanların etini alıp nereden geldiklerini bilmediğim kişilere mi vereyim?” 1GS 382.3
Davut öfkeyle doldu; hakkı olanı kendisinden esirgeyen bu adamı cezalandırmaya karar verdi. Ancak içgüdüsel bu davranış Davuttan çok Saul'e yakışıyordu. Yişay'ın oğlu sabretmeyi öğrenmeliydi. 1GS 382.4