Tufandan önceki dünyanın yargılanmasını gerektiren günahlar günümüzde de varlığını sürdürmektedir. Tanrı korkusu insanların yüreklerinden silinmiştir. O'nun yasasına kayıtsız kalınmakta ve yukarıdan bakılmaktadır. “Nuh'un gemiye bindiği güne dek, tufandan önceki günlerde insanlar yiyip içiyor, evlenip evlendiriliyorlardı. Tufan gelinceye, hepsini süpürüp götürünceye dek başlarına geleceklerinden habersizdiler. İnsanoğlu'nun gelişinde de öyle olacak” (Matta 24:38,39). Tanrı o insanları yiyip içtikleri için mahkum etmedi. Bedensel gereksinimlerini gidermek için onlara yeryüzünün nimetlerini sunmuştu. Ne var ki bu insanlar, verdiği armağanlar için Tanrı'ya minnet duymadılar, hiçbir kısıtlama yapmadan kendilerini açgözlülüğe verdiler. Evlenmek yasaya uygundu. Tanrı bu tören için çeşitli buyruklar vermiş, böylece evlilik kurumunu kutsal kılıp güzelleştirmişti. Ne var ki evlilik amacından saptırıldı ve tutkulara hizmet eden bir araç haline geldi. 1GS 48.3