Bir süre sonra gezginlerden oluşan bir grup göründü. İsmailli bir kervan, ticaret için Mısır&a;a gidiyordu. Yahuda bu kez kardeşleri Yusuf u çukurda ölüme terk etmek yerine kervana satmayı teklif etti. Böylece hem kardeşlerinden kurtulacak hem de onun kanından sorumlu olmayacaklardı. Hepsi bu düşünceyi onayladılar ve Yusuf çukurdan çıkarıldı. 1GS 112.4
Tacirleri gören Yusuf, gerçeği kavradı. Kölelik, ölümden de beterdi. Dehşet içinde ağabeylerine yalvardıysa da sözünü dinletemedi. Bazıları ona acıdıysa da artık geri dönülemeyecek bir karar aldıklarını biliyorlardı. Yusuf olanları babalarına anlatacaktı. Yüreklerini Yusuf'un ricalarına kapatıp onu putperest tacirlere teslim ettiler. Kervan harekete geçti ve kısa sürede gözden kayboldu. 1GS 112.5
Ruben sonradan çukura döndüğünde Yusuf un orada olmadığını gördü. Yusuf'un kaderini öğrendiği zaman bu suçun gizlenmesi konusunda onların kararına katıldı. Bir erkeç keserek kanını Yusuf'un giysisine sürdüler ve babasına götürdüler. Ona, giysiyi kırda bulduklarını söylediler. Babalarının yürek parçalayan bir acıya ve yoğun bir kedere gömüleceğini bilmiyorlardı. Yakup giysiyi tanıdı, “Evet, bu oğlumun giysisi” dedi, “Onu yabanıl bir hayvan yemiş olmalı. Yusufu parçalamış olsa gerek.” Oğulları ve kızları Yakup'u boşuna teselli etmeye çalıştılar. “Yakup üzüntüden üstünü başını yırttı, beline çul sardı, oğlu için uzun süre yas tuttu. ‘Oğlumun yanına, ölüler diyarına yas tutarak gideceğim’ diyerek oğlu için ağlamaya devam etti.” 1GS 112.6
Yaptıklarının dehşetiyle sarsılan genç adamlar, babalarının öfkesinden korktukları için kendilerine bile büyük gelen suçlarını gizlemeye devam ettiler. 1GS 113.1