Ci, którym brakuje rozsądku w korzystaniu z czasu i pieniędzy, powinni się radzić tych, którzy mają doświadczenie. Za pieniądze, które zarobiłyśmy pracując, moja siostra i ja kupowałyśmy sobie ubrania. Wręczałyśmy pieniądze mamie i mówiłyśmy: PM 223.1
— Zrób takie zakupy, by po zapłaceniu za nasze ubrania zostało jeszcze coś na dzieło misyjne. PM 223.2
I tak czyniła, rozwijając w nas w ten sposób ducha misyjnego. PM 223.3
Dawanie, które jest owocem wyrzeczeń, stanowi wspaniałą pomoc dla dawcy. Daje mu pełniejsze zrozumienie dzieła Tego, który chodził, czyniąc dobro, niosąc ulgę w cierpieniu i zaspokajając potrzeby ubogich. Zbawiciel żył nie dla samego siebie. W Jego życiu nie było ani śladu egoizmu. Choć to On stworzył świat, nie uważał żadnej jego części za swój dom. Powiedział: PM 223.4
— “Lisy mają jamy i ptaki niebieskie gniazda, ale Syn Człowieczy nie ma, gdzie by głowę skłonił”. Mateusza 8,20. PM 223.5