Żyjemy w czasach niebezpiecznych dla młodzieży. W społeczeństwie panują wpływy pochwalające pozwalanie młodzieży na postępowanie stosowne do skłonności ich nieodrodzonych umysłów. Rodzice niesfornych dzieci łudzą się, że gdy one dorosną i zaczną myśleć samodzielnie, wówczas porzucą złe nawyki i staną się użytecznymi ludźmi. Co za błąd! Przez lata pozwalają, by wróg siał w ogrodzie serca i biernie przyglądają się, jak złe zasady kiełkują i wzrastają. Wydaje się, że nie dostrzegają ukrytych niebezpieczeństw i przerażającego końca ścieżki, która jawi się im jako droga do szczęścia. W wielu przypadkach wszelkie późniejsze starania o naprawienie takich zepsutych młodych ludzi na nic się już nie zdadzą. PM 279.3
Standard pobożności jest z reguły dość niski wśród tych, którzy uważają się za chrześcijan, a więc młodym ludziom trudno jest odpierać wpływy świata popierane przez wielu członków Kościoła. Większość nominalnych chrześcijan żyje dla świata, choć twierdzą oni, że żyją dla Chrystusa. Nie dostrzegają wspaniałości niebiańskiej rzeczywistości, a więc nie są w stanie jej miłować. Wielu wyznaje chrześcijaństwo tylko na pokaz. Ludzie ci nie rozumieją, że prawdziwe chrześcijaństwo oznacza niesienie krzyża. Ich religijność nie powstrzymuje ich od uczestniczenia w świeckich przyjemnościach. PM 280.1
Niektórzy udają się na bale i bawią się w najlepsze. Innych na to nie stać, ale uczestniczą w rozmaitych zabawach, piknikach, przedstawieniach i innych świeckich rozrywkach. Najbardziej wnikliwy obserwator nie dostrzeże różnicy między ich wyglądem i zachowaniem, a wyglądem i zachowaniem niewierzących. PM 280.2
W obecnym stanie społeczeństwa nie jest łatwym zadaniem dla rodziców powściągać skłonności ich dzieci i uczyć je stosownie do biblijnych zasad prawości. Dzieci często okazują niecierpliwość wobec ograniczeń i chcą iść własną drogą oraz bywać tam, gdzie chcą i kiedy chcą. Zwłaszcza w wieku od dziesięciu do osiemnastu lat są skłonne odczuwać, że nie ma nic złego w uczestniczeniu w świeckich zgromadzeniach wraz z innymi młodymi ludźmi. Jednak doświadczeni chrześcijańscy rodzice powinni dostrzegać niebezpieczeństwo. Znają oni charakterystyczne usposobienie swoich dzieci i wiedzą, jaki wpływ takie rozrywki mogą wywierać na ich umysły. Pragnąc ich zbawienia, powinni powstrzymywać ich od takich emocjonujących rozrywek. PM 280.3
Gdy dzieci postanawiają porzucić przyjemności świata i stać się uczniami Chrystusa, jakiż ciężar zostaje zdjęty z serc troskliwych i wiernych rodziców! Jednak nawet wtedy praca rodziców nie dobiega końca. Młodzi ludzie dopiero podjęli gorliwie walkę przeciwko grzechowi i złu nieodrodzonego serca, a więc w szczególny sposób potrzebują rady i opieki rodziców. PM 280.4