Chrystus wiódł dla nas życie pełne trudu i ofiarności, więc czy my mielibyśmy nie wyrzec się siebie dla Niego? Czy pojednanie dokonane przez Niego dla nas i sprawiedliwość, którą On pragnie nam dać, nie są tematami godnymi tego, by zajmowały umysł? Jeśli młodzi będą czerpać z Biblii skarby w niej zawarte oraz jeśli będą rozmyślać o przebaczeniu, pokoju i wiecznej sprawiedliwości koronującej życie pełne wyrzeczeń, to nie będą odczuwali pragnienia wątpliwej jakości ekscytacji i rozrywki. PM 291.1
Chrystus raduje się, gdy myśli młodzieży są zajęte wielkimi i uszlachetniającymi tematami zbawienia. W sercu takich ludzi On jest stałym gościem, napełniając je radością i pokojem. Miłość Jezusa w duszy jest jak źródło “wody wytryskującej ku żywotowi wiecznemu”. Jana 4,14. (...). Ci, którzy posiadają taką miłość, będą uwielbiali mówić o rzeczach, które Pan przygotował dla tych, którzy Go miłują. PM 291.2
Wieczny Bóg nakreślił linię oddzielającą świętych od grzeszników, nawróconych od nienawróconych. Te dwie klasy nie mieszają się ze sobą niepostrzeżenie jak kolory tęczy, ale odróżniają się od siebie jak światło południa od mroku północy. Wierzący Panu nie mogą bezpiecznie utrzymywać zażyłych stosunków z tymi, którzy znają prawdę, ale jej nie praktykują. Patriarcha Jakub, gdy mówił o pewnych czynach swoich synów, wzbudzających jego przerażenie, rzekł: PM 291.3
— “Nie bierz udziału, duszo moja, w radzie ich, nie przyłączaj się do ich wspólnoty.” I pojął Rebekę za żonę i pokochał ją. Tak pocieszył się Izaak po śmierci matki swojej.” 1 Mojżeszowa 49,6. PM 291.4
Czuł, że utraciłby honor, gdyby zjednoczył się z grzesznikami w ich czynach. Pokazał znak ostrzegawczy, wzywając nas, byśmy strzegli się złego towarzystwa i nie ulegli skażeniu złem. Przez apostoła Pawła Duch Święty kieruje podobne ostrzeżenie: PM 291.5
— “Nie miejcie nic wspólnego z bezowocnymi uczynkami ciemności, ale je raczej karćcie”. Efezjan 5,11. — The Youth's Instructor, 4 luty 1897. PM 291.6