Pierwsze trzydzieści lat życia Chrystus spędził w Nazarecie, niewielkim miasteczku. Mieszkańcy tej miejscowości słynęli ze swojej przysłowiowej nikczemności — stąd pytanie Natanaela: “Czy z Nazaretu może być coś dobrego”? Jana 1,46. Ewangeliści niewiele napisali o wczesnych latach życia Jezusa. Oprócz krótkiego sprawozdania z Jego wizyty z rodzicami w Jerozolimie mamy tylko proste stwierdzenie: “Jezusowi zaś przybywało mądrości i wzrostu oraz łaski u Boga i u ludzi”. Łukasza 2,52. PM 59.3
Chrystus jest naszym przykładem we wszystkich sprawach. Zrządzeniem opatrzności Bożej Jego pierwsze lata życia upływały w Nazarecie. PM 59.4
Charakter mieszkańców tej miejscowości był taki, iż Jezus był stale wystawiony na pokusy i musiał się strzec, by pozostać czystym i nieskalanym pośród panującego grzechu i nikczemności. Chrystus nie wybrał tego miejsca dla siebie. Jego niebiański Ojciec wybrał Mu to miejsce, gdzie Jego charakter miał być poddawany próbom i doświadczany na różne sposoby. Wczesne życie Chrystusa było pełne ciężkich prób, trudów i walki, aby mógł On rozwinąć doskonały charakter, czyniący Go doskonałym przykładem dla dzieci, młodzieży i dorosłych. PM 60.1
Często zdarza się, że dzieci i młodzież znajdują się w warunkach niesprzyjających chrześcijańskiemu życiu, a więc stosunkowo łatwo ulegają pokusom i usprawiedliwiają swoje grzeszne postępowanie niekorzystnym wpływem otoczenia. Chrystus wybrał spokojny tryb życia, a wykonując żmudną fizyczną pracę, nie zapraszał pokusy, ale trzymał się z dala od towarzystwa tych, którzy wywierali zgubny wpływ. Jezus kroczył najbardziej nierówną ścieżką, po jakiej dzieci i młodzież kiedykolwiek były zmuszone iść. Nie wybrał dla siebie życia w dostatku i bezczynności. Jego rodzice byli ubodzy, więc ciężką pracą musieli zdobywać powszedni chleb. Dlatego życie Chrystusa upływało w biedzie, wyrzeczeniach i niedostatku. Od najmłodszych lat pracował On pilnie u boku Józefa i Marii. PM 60.2