Jedność z Chrystusem przez żywą wiarę ma trwać, choćby wszelkie inne więzi ustały. On pierwszy nas wybrał, płacąc nieskończoną cenę za nasze odkupienie, a prawdziwie wierzący wybiera Go jako pierwszego i ostatniego, i najlepszego we wszystkim. Jednak ta jedność ma dla nas swoją cenę. Jest jednością całkowitej zależności, w której ma uczestniczyć dumna istota. Wszyscy, którzy tworzą taką jedność, muszą odczuwać swoją potrzebę pojednawczej krwi Jezusa. Muszą doznać zmiany serca. Muszą poddać swoją wolę woli Boga. Wymaga to zmagania z zewnętrznymi i wewnętrznymi przeciwnościami. Konieczne jest bolesne dzieło odłączenia, jak również dzieło przyłączenia. Pycha, egoizm, próżność, zeświecczenie — grzech we wszystkich jego formach — muszą zostać pokonane, jeśli mamy tworzyć jedność z Chrystusem. Powodem, dla którego wielu postrzega życie chrześcijańskie jako tak nieznośnie trudne oraz są tak kapryśni i zmienni, jest to, że usiłują przyłączyć się do Jezusa, nie odłączywszy się od swoich ukochanych bożków. PM 88.4
Po tym, jak powstała jedność z Chrystusem, może zostać ona zachowana jedynie dzięki usilnej modlitwie i niestrudzonym wysiłkom. Musimy stawić opór egoizmowi, wyrzec się go i pokonać. Dzięki łasce Jezusa, przez odwagę, wiarę i czujność, możemy odnieść zwycięstwo. — Testimonies for the Church V, 231. PM 89.1