Jezus studiował Biblię już jako dziecko, potem jako młodzieniec i mąż dojrzały. Jako małe dziecko, siedzące na kolanach matki, wsłuchiwał się w słowa proroków. Będąc młodzieńcem, wychodził rankami i wieczorami na zbocza górskie i tam wśród drzew modlił się i badał słowa Pisma Świętego Jego późniejsza znajomość Biblii świadczyła o tym, jak pilnie ją studiował. Zdobywał wiadmości metodą dla każdego dostępną. Jego cudowna moc, tak duchowa jak umysłowa, to najpewniejszy dowód, że Biblia jest bezcennym wychowacą. Wy 130.1
Ojciec niebiański, pozostawiając nam swoje Słowo, nie zapomniał o dzieciach. Nic spośród rzeczy napisanych nie może się równać z Biblią w dziedzinie bezpośredniości i nic nie może bardziej przemawiać do serca dziecięcego i wzbudzić jego zainteresowania jak Biblia. W najprostszych opowiadaniach są objawione wielkie zasady prawa Bożego. W ten sposób, posługując się przykładami najbardziej przemawiającymi do umysłu dziecka, rodzice i nauczyciele mogą od najwcześniejszych lat swych wychowanków wypełniać rozkaz Boży, który brzmi: “Będziesz je wpajał w twoich synów i będziesz o nich mówił, przebywając w swoim domu, idąc drogą, kładąc się i wstając”. 5 Mojżeszowa 6,7. Wy 130.2
Najrozmaitsze przedmioty, jak mapy, ilustracje i tablice, pomagają w wyjaśnieniu lekcji i utrwaleniu ich w pamięci. Rodzice i nauczyciele winni stale pracować nad udoskonaleniem swoich systemów nauczania. Nauczanie myśli zawartej w Biblii wymaga szczególnej gorliwości, jasności wykładu i doskonałej metody. Wy 130.3
Aby obudzić i utrwalić zamiłowanie do czytania Biblii, należy ją cytować podczas godzin poświęconych nabożeństwom. Ranne i wieczorne modlitwy powinny być miłe i pomocne we wszystkim, co czynimy w ciągu dnia. Należy uważać, by żadne sprawy zewnętrzne ani złe myśli nie zakłócały tego czasu. Rodzice wraz z dziećmi powinni iść na spotkanie Pana i prosić o obecność aniołów w ich gronie... Niech te nabożeństwa nie będą zbyt długie i nużące, lecz ożywione i jak najbardziej dostosowane do okoliczności. Należy wystrzegać się monotonii. Biblię w obecności domowników należy czytać na głos. Trzeba często powtarzać święte prawa Boże, aby je utrwalić w pamięci. Pozwólcie dzieciom wybierać wersety, które najbardziej im odpowiadają. To je zachęci do uważnego słuchania słów Bożych. Mówcie o rzeczach, które tłumacza treść Biblii. Nie przemęczajcie jednak ich umysłów zbyt długimi opowiadaniami. Pozwólcie brać dzieciom udział w modlitwie i spiewie. Wy 130.4
Módlcie się tak, jak należy, i zadawajcie im lekcje z Pisma, uczcie się wraz z nimi. Na to zawsze musicie znaleźć czas. Nie ma wątpliwości, że to jest metoda czasochłonna i wymaga dużego wysiłku a nawet poświęcenia, lecz wysiłki te będą sowicie nagrodzone. Wy 131.1
Pan nakazuje, aby rodzice dobrze się przygotowali się do głoszenia Jego słowa. “Niechaj słowa te, które Ja ci dziś nakazuję, będą w twoim sercu” — mówi Pan — “będziesz je wpajał w twoich synów”. 5 Mojżeszowa 6,6.7. Aby zainteresować nasze dzieci Biblią, sami musimy być pilni w jej rozważaniu. Musimy być rozmiłowani w jej słowach, aby odpowiednio wpłynąć na młodzież, słowa Pisma nabiorą wtedy dopiero znaczenia w naszych ustach, kiedy w życiu naszym będziemy świecić przykładem. Wy 131.2
Bóg powołał Abrahama, by rozpowszechniał Jego słowo. Wybrał go na ojca wielkiego narodu, wiedząc, że patriarcha wychowa swoje dzieci i domowników w myśl zasad Bożych. Największym jednak argumentem wychowawczym było jego własne przykładne życie, które odpowiednio wpływało na otoczenie. Ponad tysiąc dusz składało się na domowników Abrahama. Wielu z nich miało własne rodziny, wielu było nawróconych z pogan. Ta ostatnia kategoria ludzi wymagała stanowczej ręki i decyzji. Na nic by się nie przydały słabe, chwiejne argumenty. O Abrahamie Bóg powiedział: “Wybrałem go bowiem, aby nakazał synom swoim i domowi swemu po sobie strzec drogi Pana, aby zachowywali sprawiedliwość i prawo”. 1 Mojżeszowa 18,19. Wpływy Abrahama sięgały daleko poza jego najbliższe otoczenie. Gdziekolwiek szedł, znaczył drogę ołtarzami ofiarnymi. Odchodząc zwijał namioty, a pozostawiał ołtarze. Wielu wędrownych Kananejczyków, których Abraham, sługa Boży, nauczył poznawać Pana, zatrzymywało się w swych wędrówkach przy tych ołtarzach, by złożyć ofiarę Jahwe. Wy 131.3
Nie mniejsze wyniki będzie miało nauczanie Słowa Bożego i dziś, jeżeli uczyć go będą ludzie, żyjący według zasad Bożych. Wy 131.4
Nie wystarczy wiedzieć, co inni myśleli o Biblii i czego nauczali, ale nabyte wiadomości należy przekazywać ludziom. Każdy człowiek musi mieć swój własny sąd, swoje wyrobione zdanie, gdyż sam przed Bogiem na to, jak one ją przyjmują, w jaki sposób reagują, i dostosujmy się do ich sposobu pojmowania. Wy 131.5
Wychodząc z tego punktu widzenia uczmy dzieci zapoznawać się z Biblią. Ten, który stworzył nas o tak różnorodnej psychice, dla każdego z nas pozostawił odpowiednią lekcję. Kiedy ucząc się zrozumieją, że nauki Biblii dotyczą ich własnego życia, nauczą się uważać ją za swego doradcę. Wy 132.1
Pomóżcie młodym ocenić piękno zawarte w Biblii. Ileż bezwartościowych książek, które budzą niezdrowe instynkty, zaleca się, co najmniej pozwala czytać młodzieży, motywując swoje stanowisko wartością literacką książki, co często jest zwodnicze. Dlaczego dopuszczamy do tego, by dzieci nasze piły ze skażonych wód, kiedy mają wolny dostęp do czystego źródła Słowa Bożego? Biblia jest pełnowartościowym dziełem, udostępnia niewyczerpane skarby. Zachęcajcie do czerpania z tych nieprzemijających dóbr, jakim są głębokie myśli i piękno wysławiania się. Kiedy zaczną pojmować jej treść i ocenią wartość jej słów, serca ich staną się subtelniejsze i odporniejsze na zło. Objawione Słowo Boże będzie im bliskie i pociągające. Rozbudzi się pragnienie poznawania coraz to głębszych prawd zawartych w Piśmie, które staną się dla nich drogowskazem. Wy 132.2
Badacza Biblii należy nauczyć, aby Pismo Św. brał do ręki jako uczeń. Strony Pisma należy czytać nie z chęcią znalezienia dowodów potwierdzających nasze mniemania, lecz dla zrozumienia tego, co Bóg do nas mówi. Wy 132.3
Prawdziwie głęboką wiedzę o Biblii możemy uzyskać jedynie przy pomocy Ducha Św., który inspirował jej słowa. Aby tę wiedzę zdobyć, należy według zasad Biblii żyć. Wszystko, co Bóg przykazał, ma być skrupulatnie przestrzegane. Możemy się upominać o wszystko, co kiedykolwiek Pan obiecał, lecz pamiętajmy, że obowiązują nas nakazy Boże. Wszyscy podlegamy Jego prawu, i podporządkowując się Mu, możemy Biblię studiować z odpowiednim nastawieniem i wiarą, iż to wyjdzie nam na dobre. Wy 132.4
Badanie Biblii wymaga pilności i wysiłku oraz wnikliwego myślenia. Tak jak górnik gorliwie pracuje kilofem, aby się dostać do skarbów ziemi, tak samo winniśmy pracować, aby dotrzeć do bezcennych skar- sens stanie się zupełnie jasny. Będzie z tego większy pożytek, aniżeli niedbałe wertowanie Biblii, bez wyciągnięcia dla siebie odpowiedniej nauki. Wy 132.5
Jednym z głównych powodów niesprawności umysłowej i słabości moralnej jest brak skupienia w celu uzyskania dobrego wyniku. Jesteśmy dumni z ogromnego rozpowszechniania literatury, ale nie zdajemy sobie sprawy z tego, że rozpowszechnianie książek, nawet nieszkodliwych, może kryć w sobie pewne niebezpieczeństwo. Mając tak olbrzymi materiał do przeczytania, jaki stale podaje literatura i prasa światowa, młodzi i starsi przyzwyczajają się do szybkiego, powierzchownego przeglądania literatury, przez co umysł powoli zatraca umiejętność logicznego i intensywnego myślenia. Dalej, ogromna liczba miesięczników, tygodników i książek, które niczym żaby z plagi egipskiej zalewają kraje, jest nie tylko płaska, bez pożytku i szkodliwa, ale także poniżająca, nieczysta. Ich celem jest nie tylko omamić umysł i zatruć duszę, ale zniszczyć obyczaje i splamić serce. Wtedy umysł i duch stają się łatwym łupem szatana. Na chorym, półżywym organizmie wyrastają grzyby, bezpłodny duch staje się warsztatem szatana. Kierujcie wasze myśli wysoko ku niebu, ku sprawom świętym. Mając szlachetny cel przed sobą, przestajemy być podatni na wpływ zła. Wy 133.1
Nauczcie młodzież wgłębiać się w teksty biblijne. Zaszczepiona myśl o Bogu będzie stanowiła silną zaporę przeciwko pokusom. “W sercu moim przechowuję słowo twoje, abym nie zgrzeszył przeciwko tobie”. “... Według słowa warg twoich unikałem dróg, na których grasują rozbójnicy”. Psalmów 119,11; 17,4. Wy 133.2
Biblia wykłada się sama. Uczniowie winni ją traktować jako całość i widzieć powiązania między poszczególnymi jej rozdziałami. Powinni w pierwszym rzędzie zdobyć wiedzę o głównej myśli ukrytej w dziele stworzenia świata, o pierwotnych zamiarach Boga wobec świata, o powstaniu wielkiego boju i dziele odkupienia. Powinni dokładnie zrozumieć, na czym polega ten bój, pojąć istnienie dwóch mocy, które walczą o najwyższą władzę. Należy umieć znajdować ślady ich działania w historii i przepowiedniach proroków od początku aż do ostatecznego wypełnienia. Uczeń powinien wiedzieć, w jaki sposób ten bój wnika w każdą fazę naszego życia, powinien zastanowić się nad tym, że obie przeciwne sobie moce wywierają wpływ i na jego życie, że on sam świadomie czy nieświadomie musi się opowiedzieć po jednej albo po drugiej stronie. Wy 133.3
Każdy rozdział Biblii został napisany pod wpływem natchnienia Bożego i jest pożyteczny. Tak samo Stary jak Nowy Testament godne są najwyższej uwagi. Im bardziej wgłębiamy się w słowa Starego Testamentu, tym wyraźniej widżimy, że w miejscach, gdzie nieuważny czytelnik znajduje martwą pustynię — tryska żywa źródlana woda. Wy 133.4
Księga Objawienia wymaga w powiązaniu z Księgą Daniela specjalnych badań. Niech każdy wychowawca, żyjący w bojaźni Bożej, zwróci na to uwagę, jak jasno przepowiedziane jest w Piśmie Świętym przyjście naszego Zbawiciela. Sługa Jego, Jan, tak mówi: “Objawienie Jezusa Chrystusa, które dał mu Bóg, aby ukazać sługom swoim to, co ma się stać wkrótce”. Objawienie 1,1. Nikt nie powinien się zniechęcać podczas badania Pisma, ze względu na jego pozornie tajemnicze symbole. “A jeśli komu z was brak mądrości, niech prosi Boga, który wszystkich obdarza chętnie i bez wypominania, a będzie mu dana”. Jakuba 1,5. Wy 134.1
“Błogosławiony ten, który czyta, i ci, którzy słuchają słów proroctwa i zachowują to, co w nim jest napisane; czas bowiem jest bliski”. Objawienie 1,3. Wy 134.2
Kiedy w człowieku obudzi się prawdziwe zamiłowanie do czytania Pisma i zaczyna on pojmować, jak cenne skarby są ukryte w Piśmie i jak wszechstronna jest w nim wiedza, zrodzi się pragnienie bliższego i głębszego zrozumienia Słowa Bożego, skorzysta z każdej okazji, by zapoznać się z jego tekstem. Studia te nie są ograniczone ani czasem, ani przestrzenią. Stałe obcowanie z Biblią jest najlepszym sposobem rozmiłowania się w Słowie Bożym. Niech młodzież zawsze ma ją pod ręką. Kiedy znajdzie choć jedną wolną chwilę, niechaj przeczyta wiersz i rozmyśla nad jego sesnem. Idąc ulicą, stojąc na przystanku tramwajowym, czekając na spotkanie, zawsze i na każdym miejscu należy wykorzystywać wolną chwilę, aby przyswoić sobie kilka cennych myśli ze skrabca prawdy. Wy 134.3
Wiara, nadzieja i miłość dają duszy wielką moc, i właśnie badanie Biblii rozbudzi w człowieku te siły. Nieskończenie wielki urok Biblii, jej piękno w słowie i ekspresji, wynikają z jej świętości. Jest ona największym skarbem mądrości i świętości. Opisuje ludzi, którzy szli śladem Boga i przekazuje nam promienie Jego chwały. Umożliwia nam zobaczenie Tego, którego piękno ziemi i nieba jest tylko słabym odblaskiem. “A gdy Ja będę wywyższony ponad ziemię, wszystkich do siebie pociągnę” — rzekł Chrystus. Jana 12,32. Kiedy badacze Pisma przypatrują się Zbawicielowi, budzi się w ich duszy tajemnicza moc wiary, uwielbienia i miłości. Z oczyma wpatrzonymi w Chrystusa stają się podobni do Tego, którego uwielbiają. Słowa ap. Pawła płyną prosto z serca: “... wszystko uznaję za szkodę wobec doniosłości, jaką ma poznanie Jezusa Chrystusa... i wszystko uznaję za śmiecie, żeby zyskać Chrystusa”. Filipian 3,8-10. Wy 134.4
Źródło niebiańskiego spokoju i szczęścia, wytryskujące z duszy słowami natchnienia, popłynie rwącym strumieniem błogosławieństw dla wszystkich, którzy znajdą się w jego zasięgu. Niech więc młodzież współczesna, która wzrasta z Biblią w ręku, stanie się tym przewodem, którym przepływają strumienie energii. Spłyną one błogosławieństwem dla świata, wywrą wpływ, którego siła pocieszenia i uzdrawiania jest niepojęta, będą to potoki wody żywej, które wiodą do życia wiecznego. Wy 134.5