Bóg wzywa swój lud, by się zbudził i zdał sobie sprawę ze swego obowiązku. Strumienie światła płyną z Jego Słowa, a zaniedbane obowiązki czekają na ponowne podjęcie ich przez ludzi. Gdy zwrócimy Panu to, co do Niego należy — dziesięciny i dary — otwarta zostanie droga do ogłoszenia światu poselstwa, które ma usłyszeć. Gdy lud nasz będzie miał miłość Bożą w sercach, jeśli wszyscy wyznawcy posiadać będą ducha samopoświęcenia, nie zabraknie funduszy na misję w kraju i za granicą; nasze środki pomnożą się; tysiące drzwi się otworzą, a my zostaniemy zaproszeni, by wejść. Gdyby Boży zamiar niesienia poselstwa miłosierdzia światu był wiernie wypełniany, Chrystus by już przyszedł, a święci zamieszkaliby w mieście Bożym. RS 22.3
Jeśli kiedykolwiek potrzebne były dary, to na pewno potrzebne są dzisiaj. Moi bracia i siostry, uczcie się planowania swoich wydatków. Usuńcie z waszego życia bożki, które odgradzają was od Boga. Odrzućcie swoje egoistyczne zachcianki. Błagam, nie wydawajcie pieniędzy na upięk-szanie waszych mieszkań, bo wasze pieniądze należą do Boga i Jemu musicie zdać sprawę z tego, jak je spożytkowaliście. Nie wydawajcie pieniędzy Pańskich, by zaspokajać wasze zachcianki i zachcianki waszych dzieci. Uczcie je, że Bóg jest właścicielem wszystkiego, co posiadacie, i że nic tego faktu nie zmieni. RS 23.1
Pieniądze są cenną rzeczą. Nie wydawajcie ich na tych, którzy naprawdę ich nie potrzebują. Są tacy, którzy potrzebują waszych darów. Są na tym świecie ludzie przymierający głodem. Możesz powiedzieć: Nie nakarmię przecież ich wszystkich! Możesz jednak nakarmić chociaż jednego. “Zbierzcie to, co pozostało, aby nic się nie zmarnowało”. Te słowa zostały wypowiedziane przez Tego, który dokonał cudu i nakarmił całą rzeszę głodnych ludzi. RS 23.2
Jeśli masz ekstrawaganckie nawyki, usuń je ze swego życia natychmiast. Jeśli tego nie uczynisz, stracisz wieczność. Nawyki ekonomicznego planowania, zarządzania i skromności są lepszym dziedzictwem dla twoich dzieci niż największy spadek. RS 23.3
Jesteśmy pielgrzymami i przychodniami na ziemi. Nie wydawajmy naszych pieniędzy na zaspokajanie pragnień, które nie mają Bożej aprobaty. Reprezentujmy właściwie to, w co wierzymy, ograniczając nasze potrzeby do niezbędnego minimum. Niech nasi wyznawcy powstaną jak jeden mąż i pracują gorliwie, jako ci, którzy kroczą w pełni światła obecnej prawdy w tych ostatnich dniach (...). RS 23.4
Jakąż wartość ma największe bogactwo, jeśli spoczywa bezużytecznie w sejfie lub w banku? Jaką ma wartość w porównaniu ze zbawieniem dusz, za które umarł Chrystus, Syn Boga Najwyższego? — The Review and Herald, 24 grudzień 1903. RS 23.5