Rodzice powinni korzystać z prawa, które Bóg im dał. On powierzył im talenty, których mają używać dla Jego chwały. Dzieci nie są odpowiedzialne za talenty ojca. Rodzice, gdy jeszcze pozostają w pełni władz umysłowych i potrafią myśleć rozsądnie, powinni w duchu modlitwy i po zasięgnięciu rady właściwych osób, mających doświadczenie w prawdzie i znajomość woli Bożej, rozporządzić swoim majątkiem. RS 210.2
Jeśli ich dzieci są w trudnościach i zmagają się z biedą, a jednocześnie potrafią mądrze gospodarować pieniędzmi, należy je uwzględnić w testamencie. Jeśli jednak dzieci są niewierzące, a mają dosyć dóbr na tym świecie, lecz mimo to nie służą Bogu, grzechem przeciwko Panu byłoby oddawać w ich ręce środki tylko dlatego, że są waszymi dziećmi. Bożych wymagań nie wolno lekceważyć. RS 210.3
Należy zrozumieć, że sporządzenie przez rodziców testamentu nie zwalnia ich z łożenia na sprawę Bożą za życia. Powinni to czynić nadal. Mądrze rozporządzając swoimi środkami powinni mieć satysfakcję już tutaj i nagrodę w przyszłym życiu. Powinni mieć swój udział w rozwijaniu sprawy Bożej. Powinni używać środki powierzone im przez Mistrza, by wykonać pracę, która musi być wykonana w winnicy Pańskiej. RS 210.4
Miłość pieniędzy jest korzeniem niemal wszystkich zbrodni popełnianych w świecie. Ojcowie, którzy egoistycznie zatrzymują swe środki, by przekazać je dzieciom, a jednocześnie nie dostrzegają potrzeb sprawy Bożej i nie spieszą, by je zaspokoić, popełniają straszliwy błąd. Dzieci, które chcą ubłogosławić swymi pieniędzmi, cierpią raczej przekleństwo z ich powodu. RS 211.1