Należy ubolewać, że obecnie Kościół w tak niewielkim stopniu odczuwa potrzebę wyrażania wdzięczności Panu za bogactwa Jego łaski, za otrzymane od Niego talenty i środki, mające służyć napełnianiu Jego skarbnicy. RS 31.3
Zaniedbane części winnicy Pańskiej krzyczą do Boga: “Twój lud mnie zaniedbał”. Pozwalając, by bliźni pozostawali w więzach niedostatku i poniżenia, ludzie godzą się na to, by szatan urągał Bogu, iż każe swoim dzieciom żyć w nędzy. Bóg cierpi, widząc obojętność tych, którym powierzył swoje dobra. Jego słudzy nie zwracają uwagi na dotkniętych nieszczęściami ludzi, którym mogliby pomóc. W ten sposób przynoszą Bogu hańbę. RS 31.4
Niech nikt nie lekceważy swoich obowiązków. Jeśli nie dysponujesz tysiącami, ale pojedynczymi złotówkami, pamiętaj, że błogosławieństwo Boże towarzyszy tym, którzy wykazują poświęcenie i ofiarność, bez względu na wielkość ofiarowanych sum. Pan nie lekceważy niewielkich darów, składanych z poświęceniem. Mądre wykorzystanie skromnych środków przyniesie wspaniałe rezultaty. Jeden talent, mądrze użyty, przyniesie Bogu dwa talenty. Poświęcenie ma być proporcjonalne do powierzonego kapitału. Bóg przyjmuje z radością ofiary, stosowne do stanu posiadania, i nie żąda od nas tego, czego nie mamy. RS 31.5
Bóg wzywa, byś oddał mu to, co powinieneś, w postaci dziesięcin, darów i ofiar. Wzywa do poświęcenia we wszystkich dziedzinach Jego dzieła. Wypełniaj wiernie swoje obowiązki. Pracuj gorliwie, pamiętając, że Chrystus jest przy tobie, planuje, obmyśla drogę i prowadzi cię po niej. “A władny jest Bóg udzielić wam obficie wszelkiej łaski, abyście, mając zawsze wszystkiego pod dostatkiem, mogli hojnie łożyć na wszelką dobrą sprawę”. Dawajcie chętnie, z radością, bez szemrania, wdzięczni, że możecie uczynić coś dla rozwoju królestwa Bożego na ziemi. Usuńcie z serc egoizm i poświęćcie umysły do chrześcijańskiej aktywności. Jeśli jesteście ściśle związani z Bogiem, będziecie gotowi ponosić ofiary, by przybliżyć życie wieczne tym, którzy giną. RS 32.1