System dziesięcin sięga daleko wstecz, poza czasy Mojżesza. Ludzie mieli obowiązek oddawać Bogu dary, przeznaczane potem na cele religijne, zanim jeszcze ściśle zdefiniowany system ofiarności został im przekazany przez Mojżesza. Faktycznie to już Adam składał Bogu ofiary. Stosownie do Bożych wymagań, ludzie poprzez ofiarność mieli okazać swoją wdzięczność Bogu za Jego miłosierdzie i błogosławieństwa. Z pokolenia na pokolenie przekazywano ten święty obowiązek, któremu wierny pozostawał także Abraham, oddający dziesięcinę Melchisedekowi, kapłanowi Boga Najwyższego. RS 44.3
Ta sama zasada istniała w dniach Joba. Podobnie i Jakub, gdy był w Betel jako wygnaniec i układał się do snu, podkładając sobie kamień pod głowę zamiast poduszki, przysiągł Panu: “Będę Ci oddawał dziesięcinę ze wszystkiego, co mi dasz”. Bóg nie zmusza ludzi do dawania. Każdy dar musi być dobrowolny. Bóg nie życzy sobie, by do Jego skarbnicy wpływały pieniądze ofiarowane nieszczerze. — Testimonies for the Church III, 393. RS 44.4