Na pustyni Chrystus walczył z wielkimi pokusami, na które narażeni są również ludzie. Tam samotnie stawił czoło podstępnemu, zamaskowanemu wrogowi i pokonał go. Pierwszą była pokusa apetytu; drugą ludzkiej pychy; trzecią zaś pokusa umiłowania świata. Chrystusowi zostały zaoferowane trony i królestwa świata oraz cała ich chwała. Szatan przyszedł do niego z ziemskimi honorami, bogactwem, przyjemnościami życia i przedstawił je w najbardziej atrakcyjnym, łudzącym i zwodniczym świetle. “To wszystko — powiedział — dam ci, jeśli upadniesz i złożysz mi pokłon”. Ale Chrystus oparł się podstępnym pokusom wroga i wyszedł zwycięsko z tej próby. RS 133.3
Człowiek nigdy nie zostanie wystawiony na tak wielką i silną pokusę, na jaką został narażony Chrystus, a jednak szatan z powodzeniem atakuje ludzi. “Wszystkie te pieniądze, ten zysk, te ziemie, tę władzę, te zaszczyty i bogactwo, dam ci...” — za co? Warunek rzadko jest podany tak wyraźnie, jak wtedy, gdy szatan atakował Chrystusa — “...jeśli upadniesz i złożysz mi pokłon”. Szatanowi wystarczy, że ludzie stracą uczciwość i skalają swe sumienia. Poprzez to, że oddają się świeckim sprawom szatan otrzymuje całą cześć, której pragnie. Drzwi zostają przed nim otwarte, a on wchodzi, wnosząc złe cechy charakteru: niecierpliwość, egoizm, pychę, chciwość i nieuczciwość. Człowiek jest otumaniony i zmierza ku własnej zgubie. RS 134.1
Podany nam został przykład Chrystusa. On zwyciężył szatana, pokazując nam, w jaki sposób my możemy zwyciężyć. Chrystus odparł pokusy szatana za pomocą Pisma Świętego. Mógł skorzystać ze swojej własnej, boskiej mocy i przemówić własnymi słowami, a jednak wolał powiedzieć: “Napisano: Nie samym chlebem żyje człowiek, ale każdym słowem, które pochodzi z ust Bożych”. Gdyby studiowano Pismo Święte i przestrzegano jego nauk, chrześcijanie byliby zdolni odeprzeć podstępnego wroga; ale Słowo Boże jest zaniedbywane; rezultatem zaś tego są nieszczęścia i klęski. RS 134.2