Dzieci będą naśladować rodziców — Ojcowie i matki, jesteście nauczycielami, a wasze dzieci są waszymi uczniami. Wasz ton głosu, zachowanie i duch są naśladowane przez wasze dzieci. — The Signs of the Times, 11 marzec 1886. JWD 156.1
Dzieci naśladują swoich rodziców, a więc należy zadbać o to, by dawać im właściwy przykład. Rodzice, którzy są uprzejmi i spokojni w domu, a jednocześnie stanowczy i zdecydowani, będą widzieć te same cechy przejawiające się u dzieci. Jeśli są prawi, uczciwi i godni szacunku, ich dzieci będą do nich podobne pod tym względem. Jeśli szanują i czczą Boga, ich dzieci, wychowane w taki sam sposób, także nie zapomną Mu służyć. — Testimonies for the Church V, 319-320. JWD 156.2
W rodzinie ojciec i matka powinni zawsze dawać dzieciom przykład tego, jakimi powinny one być. Powinni okazywać sobie nawzajem czuły szacunek w słowach, spojrzeniach i czynach. Powinni świadczyć, że Duch Święty panuje nad nimi, reprezentując wobec dzieci charakter Jezusa Chrystusa. Moc naśladowania jest silna, a w dzieciństwie i młodości, gdy ta cecha jest najaktywniejsza, doskonały wzorzec powinien zostać wskazany młodym. Dzieci powinny mieć zaufanie do rodziców i przyjmować lekcje, które są im wpajane. — The Review and Herald, 13 marzec 1894. JWD 156.3
Nauczajcie słowem i przykładem — Matka w wychowaniu dzieci prowadzi nieustannie działającą szkołę. Ucząc swoje dzieci, sama codziennie się uczy. Lekcje panowania nad sobą, których udziela dzieciom, sama powinna praktykować. Mając do czynienia z różnymi umysłami i nastrojami dzieci, potrzebuje wyraźnej mocy rozeznawania, gdyż w przeciwnym razie grozi jej niebezpieczeństwo błędnego oceniania dzieci i niewłaściwego postępowania z nimi. W ten sposób ich lekcje będą powtarzane dzień po dniu, w słowach i przykładzie. — Pacific Health Journal, czerwiec 1890. JWD 156.4
Nauczyciele w szkole przyczynią się do wychowania waszych dzieci, ale wasz przykład uczyni więcej, niż można osiągnąć jakimikolwiek innymi środkami. Wasze rozmowy, sposób, w jaki zarządzacie sprawami zawodowymi, oraz upodobania i niechęci, którym dajecie wyraz — wszystko to przyczynia się do kształtowania charakteru. Uprzejme usposobienie, opanowanie i grzeczne zachowanie wobec dzieci będą codziennymi lekcjami dla nich. Ta edukacja płynie nieustannie, a celem tej codziennej szkoły powinno być uczynienie waszego dziecka takim, jakim powinno być. — The Review and Herald, 27 czerwiec 1899. JWD 156.5
Uważajcie, żebyście nie byli nieuprzejmi wobec waszych dzieci. (...). Wymagajcie posłuszeństwa i nie pozwalajcie sobie mówić w sposób lekkomyślny do nich, gdyż wasz sposób bycia i wasze słowa są dla nich podręcznikiem. Pomagajcie im łagodnie i czule w tym okresie ich życia. Niech blask waszej obecności rozświetli ich serca. Ci dorastający chłopcy i dziewczęta są bardzo wrażliwi, a przez opryskliwość możecie wypaczyć całe ich życie. Bądźcie ostrożne, matki. Nigdy nie krzyczcie na dzieci, bo to nic nie daje. — Manuscript 127, 1898. JWD 157.1
Rodzice mają być wzorem opanowania — Dzieci należy chronić przed rozemocjonowaniem, a więc matka musi być spokojna i opanowana, wolna od skrajnych emocji i nerwowego pośpiechu. Jest to szkoła dyscypliny dla niej, jak również dla dzieci. Nauczając dzieci lekcji wyrzeczenia się siebie, ma ona uczyć się, by być wzorem dla swoich dzieci. Gdy z troskliwym zainteresowaniem pracuje na glebie ich serc, aby opanować naturalne grzeszne skłonności, rozwija w swoich słowach i postępowaniu zalety Ducha. — Manuscript 43, 1900. JWD 157.2
Jedno zwycięstwo odniesione nad sobą będzie miało wielką wartość i stanie się zachętą dla waszych dzieci. Możecie stanąć na uprzywilejowanej pozycji, mówiąc: Jestem Bożą rolą, Bożą budowlą. Oddaję się w ręce Boga, aby On kształtował mnie na swoje podobieństwo, tak, bym była współpracowniczką Boga w kształtowaniu umysłów i charakterów moich dzieci, żeby łatwiej było im iść drogą Pańską. (...). Ojcowie i matki, gdy panujecie nad sobą, odniesiecie wielkie zwycięstwa w panowaniu nad waszymi dziećmi. — Letter 75, 1898. JWD 157.3
Owoce panowania nad sobą — Rodzice, za każdym razem, gdy tracicie panowanie nad sobą oraz mówicie i działacie niecierpliwie, wówczas grzeszycie przeciwko Bogu. Rejestrujący anioł zapisuje każde niecierpliwe i gniewne słowo wypowiedziane do nich, nawet z niedbalości czy dla żartu. Każde słowo, które nie jest czyste i wzniosłe, zostaje oznaczone jako świadczące przeciwko waszemu chrześcijańskiemu charakterowi. Mówcie uprzejmie do waszych dzieci. Pamiętajcie, jak wrażliwi jesteście i jak trudno wam znosić obwinianie. Nie składajcie na dzieci tego, czego sami nie jesteście w stanie znieść, gdyż one są słabsze niż wy i także tego nie zniosą. Owoce waszego opanowania, rozwagi i cierpliwości będą stokrotne. JWD 157.4
Niech wasze miłe i pogodne słowa zawsze będą jak promienie słońca w waszej rodzinie. — The Signs of the Times, 10 kwiecień 1884. JWD 158.1
Jeśli rodzice pragną, by ich dzieci były prawe i czyniły to, co prawe, muszą sami zachować prawość w teorii i praktyce. — Good Health, styczeń 1880. JWD 158.2
Dzieci są pod wpływem zachowania tych, którzy wyznają chrześcijaństwo — Są dzieci tych, którzy świętują sobotę, dzieci, które od młodości były uczone zachowywania soboty. Niektóre z nich to bardzo dobre dzieci, wierne obowiązkowi w doczesnych sprawach. Jednak nie czują one głębszego przekonania o grzechu i potrzeby skruchy z powodu grzechu. Takie dzieci są w niebezpiecznym stanie. Przyglądają się zachowaniu i staraniom wyznawców chrześcijaństwa. Widzą niektórych deklarujących wzniosłe wyznanie, ale niebędących sumiennymi chrześcijanami, i porównują swoje poglądy i czyny z tymi zawalidrogami. Ponieważ w swoim życiu nie widzą rażących grzechów, schlebiają sobie, że są niemal zupełnie w porządku. — Testimonies for the Church IV, 40. JWD 158.3
Powód, dla którego nauki Pisma nie wywierają na dzisiejszą młodzież większego wpływu, jest ten, że wielu rodziców i nauczycieli utrzymuje tylko, iż wierzą Słowu Bożemu, a jednak we własnym życiu nie przypisują mu większej mocy. Przyjdzie czas, gdy młodzież sama zacznie odczuwać moc Słowa Bożego i pozna, jak cudowna jest miłość Chrystusa. Spostrzeże piękno Jego charakteru i możliwość życia poświęconego Jego służbie. Z drugiej strony zobaczy życie rzekomych czcicieli przepisów i praw Boga. — Wychowanie 182. JWD 158.4
Rodzice muszą powiedzieć nie pokusie — Matki, nie naśladując praktyk świata, możecie dać waszym dzieciom przykład wierności wobec Pana i w ten sposób nauczyć je mówić nie. Nauczcie wasze dzieci znaczenia przykazania: “Gdy będą cię zwabiać ku sobie grzesznicy, nie waż się iść za nimi!” Przypowieści 1,10 (BR). Jeśli chcecie, by wasze dzieci były w stanie powiedzieć nie pokusie, wy sami musicie to robić. Tak samo jak dzieci, dorośli powinni umieć powiedzieć nie. — The Review and Herald, 31 marzec 1891. JWD 158.5
Bądźcie przykładem łagodności — Rodzice, bądźcie uprzejmi i łagodni wobec waszych dzieci, a one nauczą się łagodności. Okazujmy w naszych domach, że jesteśmy chrześcijanami. Uznaję za bezwartościowe wyznanie, które nie znajduje odzwierciedlenia w życiu w postaci uprzejmości, cierpliwości i miłości. — Manuscript 97, 1909. JWD 159.1
Zważajcie na ton głosu i wypowiadane słowa — Niech żadne słowo groźby, surowości czy gniewu nie wychodzi z twoich ust. Łaska Chrystusa czeka na nasze zaproszenie. Jego Duch będzie panował nad twoim sercem i sumieniem, rządząc twoimi słowami i czynami. Nigdy nie wyrzekaj się szacunku do samego siebie przez pochopne i nieprzemyślane słowa. Dbaj o to, by twoje słowa były czyste, a rozmowy święte. Dawaj swoim dzieciom przykład tego, jakimi pragniesz, by były. (...). Niech twoim życiem rządzą pokój, miłe słowa i pogodne oblicza. — Letter 28, 1890. JWD 159.2
Rodzice nie mogą bezpiecznie uciekać się w jakikolwiek sposób do apodyktyczności. Nie wolno im okazywać ducha dominacji, krytykanctwa i oskarżycielstwa. Wypowiadane słowa i ton głosu są dla ich dzieci lekcją ku dobru albo złu. Ojcowie i matki, jeśli niewłaściwe słowa padają z waszych ust, uczycie wasze dzieci mówić w podobny sposób, a oczyszczający wpływ Ducha Świętego zostaje udaremniony. Cierpliwe trwanie w dobrym postępowaniu jest niezbędne, jeśli macie spełnić wasz obowiązek wobec waszych dzieci. — Letter 8a, 1896. JWD 159.3
Rodzice są Bożymi współpracownikami w kształtowaniu charakteru — Intelekt waszych dzieci nabiera kształtu, a ich uczucia i charakter są formowane, ale według jakiego wzorca? Niech rodzice pamiętają, że są współpracownikami w tym dziele. A gdy oni już zasną snem śmierci, ich dzieło będzie świadczyć o nich — albo dobrze, albo źle. — Pacific Health Journal, czerwiec 1890. JWD 159.4
Odciśnięcie Bożego podobieństwa — Musicie uczyć, ostrzegać i doradzać, zawsze pamiętając, że wasze spojrzenia, słowa i czyny mają bezpośredni wpływ na przyszłe życie waszych dzieci. Wasze dzieło trwa nadal, a nie polega ono na namalowaniu podobieństwa piękna na płótnie czy wyciosaniu go w marmurze, ale na odciśnięciu w ludzkiej duszy Bożego podobieństwa. — The Signs of the Times, 25 maj 1882. JWD 159.5