Scena wywołująca silne wrażenie — W czasie nocnego widzenia przesunęła się przed moimi oczami scena wywołująca silne wrażenie. Ujrzałem kulę ognistą olbrzymich rozmiarów, spadającą na kilka pięknych domów i powodującą ich natychmaistowe zniszczenie. Usłyszałam głos, który mówił: “Wiedzieliśmy, że wyroki Boże spadną na ziemię, ale nie sądziliśmy, że spadną tak szybko”. Inne głosy, konając wołały: “Wiedzieliście! Dlaczegoście nam o tym nie powiedzieli? Myśmy nie wiedzieli”. Zewsząd słyszałam podobne głosy wymówek. Ew 26.5
Obudziłam się w stanie wielkiej udręki. Po ponownym zaśnięciu wydawało mi się, że biorę udział w jakimś dużym zgromadzeniu. Ktoś piastujący jakąś funkcję, zwracał się do zgromadzonych, przed którymi rozwinął mapę świata. Mówił, że mapa ta przedstawia winnicę Bożą, która musi być uprawiona. Gdy światło z nieba padnie na kogokolwiek, ten musi odbijać to światło i przekazywać je innym. Światła zajaśniały w wielu miejscach, a od tych świateł zapalały się coraz to inne... Ew 26.6
Widziałam strumienie światła bijące z miast i osad, z wyżyn i nizin naszej ziemi. Dawano posłuch słowu Bożemy, a rezultat był taki, że w każdym mieście i w każdej osadzie stawiano pomniki dla Pana. Prawda Jego była głoszona po całym świecie. — Testimonies for the Church IX, 28.29 (1909). Ew 27.1
Uroczyste przestrogi poruszą tysiące ludzi — Mężowie wiary i modlitwy, pobudzeni, idą ze świętym zapałem głosić słowa prawdy, które Bóg im przekazał. Grzechy Babilonu będą objawione. Krępowanie wierzących zostanie zdemaskowane, zwodzące pułapki spirytystyczne, wszelaki podstęp, a także umocnienie władzy papieskiej będą ujawnione. Uroczyste przestrogi poruszą lud. Tysiące i tysiące tysięcy słuchać będą słów nigdy przedtem nie słyszanych. W zdumieniu usłyszą świadectwo, że Babilonem jest Kościół, który upadł z powodu swych błędów i grzechów, ponieważ odrzucił prawdę, którą mu posłało niebo. — The Great Controversy 606.607 (1888). Ew 27.2
Wielu zbliży się do światła — Dzięki łasce Chrystusowej kaznodzieje Boga stali się posłami światła i błogosławieństwa. Przez żarliwą i wytrwałą modlitwę otrzymali Ducha Świętego. Obarczeni ciężarem ratowania dusz, z zapałem w sercach i pragnieniem, aby krzyż Chrystusa zwyciężył, ujrzą owoce swojej pracy. Odrzucając zdecydowanie wszelką uległość ludzkiej mądrości i chęć wyniesienia siebie ponad wszystko, wykonają pracę, która odeprze ataki szatana. Wiele dusz odwróci się od ciemności, a zwróci ku światłu, i wiele zborów będzie założonych. Ludzie nawrócą się nie do ludzi będących tylko narzędziem, lecz do Chrystusa. — The Acts of the Apostles 278 (1911). Ew 27.3