Wygłaszanie odczytów i praca osobista — Odwiedzanie ludzi w domach jest tak samo ważne, jak wygłaszanie odczytów w salach. W wyniku odczytów o prawdach biblijnych, wygłaszanych w wielkich zgromadzeniach, budzi się zainteresowanie i ludzie zaczynają szukać odpowiedzi na dręczące ich kwestie; wówczas szczególnie ważnym jest, aby rozpocząć osobistą pracę nad tymi zainteresowanymi osobami. Trzeba nauczyć tych, którzy pragną poznać prawdę, umiejętności uważnego i pilnego studiowania Słowa Bożego. Ktoś musi tym ludziom dopomóc, aby budowali na niezawodnym fundamencie. W tym krytycznym czasie przeżyć religijnych jakże doniosłe znaczenia ma fakt przyjścia z pomocą rozumnie postępujących pracowników biblijnych! Jakże ważne jest, aby pomogli zrozumieć i pojąć skarby Słowa Bożego!. — Gospel Workers 364 (1915). Ew 265.1
Uprawiać glebę — W czasie wygłaszania odczytów sieje się drogocenne ziarno. Ale jeżeli przez osobistą pracę nie uprawia się gleby, to ziarno nie zapuści korzeni. Dopóki serce nie zostanie zmiękczone i zroszone działaniem Ducha Bożego, dopóty wiele odczytów będzie daremnych. Zauważcie w zgromadzeniu tych, którzy wydają się przejawiać zainteresowanie i rozmawiajcie z nimi po zakończeniu odczytu. Kilka słów wypowiedzianych bezpośrednio uczyni więcej dobrego niż cały wykład. Pytajcie słuchaczy, jakie wrażenie wywarł na nich wygłoszony odczyt i czy wszystko było jasne i zrozumiałe. Uprzejmością i życzliwością przekonacie ich, że interesujecie się nimi naprawdę i troszczycie o ich zbawienie. — Testimonies for the Church VI, 68 (1900). Ew 265.2
Zbliżyć się do poszczególnych osób — Kaznodzieja, posiadający współczucie Chrystusa, powinien zbliżyć się do każdej osoby. Powinien starać się obudzić zainteresowanie doniosłymi sprawami życia wiecznego. Serca mogą być tak twarde, jak wydeptane ścieżki górskie, i może się wydawać, że nie ma sensu, aby mówić o Zbawicielu. Chociaż logika może zawieść, a wszelka argumentacja okazać się bezsilna i nieprzekonywająca, to miłość Chrystusowa, objawiona w osobistej pracy dla dobra dusz, jest w stanie zmiękczyć kamienne serca, tak iż nasienie prawdy może zapuścić korzenie. — Gospel Workers 185 (1915). Ew 265.3
Miejsca, które trzeba opracować, a nie tylko wygłaszać kazania — Trzeba prowadzić pracę w miastach; nie wystarczy wygłaszać kazań, ale trzeba odwiedzić zainteresowanych. Po udzieleniu ostrzeżenia, po przedstawieniu ludziom prawdy z Pisma Świętego, wiele dusz nawróci się. — The Review and Herald, 14 październik 1902. Ew 266.1
Mniej kazań, więcej pracy osobistej — Gdybyśmy o połowę mniej wygłaszali kazań, a dwukrotnie większy wysiłek włożyli w pracę osobistą nad zdobywaniem dusz w ich domach oraz w zgromadzeniach, wynik okazałby się zadziwiający i nieoczekiwany. — Manuscript 139, 1897. Ew 266.2
Stracone okazje — Zaniedbując pracę osobistą traci się wiele okazji. Gdyby wykorzystano te okazje, praca by się zdecydowanie posunęła naprzód. — Gospel Workers 364 (1915). Ew 266.3
Dusze giną wskutek braku pracy osobistej — Do tych, których spotykamy, możemy mówić słowa pociechy. “Słowo wypowiedziane w porę jest nadzwyczaj dobre”. Dusze giną wskutek braku pracy osobistej. — Letter 151, 1903. Ew 266.4
W porę i nie w porę — Kaznodzieja powinien być zawsze gotów w porę i nie w porę, aby wykorzystać każdą sposobność i każdą okazję, dla sprawowania dzieła Bożego. Być “gotowym w porę” oznacza być gotowym skierować uwagę ludzi znajdujących się w domu, na polu, przy drodze, na rynku, i to w umiejętny i odpowiedni sposób, na wielkie zagadnienia poruszone w Biblii, i w sposób delikatny a gorliwy nakłonić ich do przestrzegania nakazów Bożych. Dużo, bardzo dużo takich sposobności nie zostało wykorzystanych dlatego, że istniało przekonanie, iż było to nie w porę. Któż jednak wie, jaki by mógł być skutek, gdyby przy takich okazjach umiejętnie zaapelowano do sumienia?. — Gospel Workers 186.187 (1915). Ew 266.5
Miłujcie dusze tak, jak miłował je Chrystus — Mamy tak miłować dusze, jak miłował je Chrystus. Mamy odczuwać wielkie pragnienie, aby grzesznicy nawrócili się. Przedstawiajcie im bezgraniczną miłość Chrystusa! Własne ja usuńcie z pola widzenia. — Manuscript 42, 1898. Ew 266.6