Go to full page →

Myśl i mów dobrze o innych PCZ 34

Pielęgnujcie zwyczaj dobrego mówienia o innych. Zwracajcie uwagę na dobre cechy tych, z którymi macie do czynienia, a jak najmniej baczcie na ich błędy i niedociągnięcia. Kuszeni, by narzekać na to, co ktoś powiedział czy zrobił, pochwalcie raczej coś w postępowaniu czy charakterze tego człowieka. Kultywujcie wdzięczność. Chwalcie Boga za Jego cudowną miłość, iż dał Chrystusa na śmierć za nas. Nigdy nie opłaca się rozmyślać o naszych żalach. Bóg wzywa nas, byśmy myśleli o Jego miłosierdziu i niezrównanej miłości, abyśmy byli natchnieni chwałą. PCZ 34.3

Gorliwi pracownicy nie mają czasu na rozmyślanie o błędach innych. Nie możemy sobie pozwolić na karmienie się plewami cudzych win i upadków. Zła mowa jest podwójnym przekleństwem, a szkodzi bardziej mówiącemu, niż temu, kto słucha. Kto sieje ziarno niezgody i sporów, będzie zbierał śmiertelne owoce we własnej duszy. Już samo dopatrywanie się zła u innych rozwija zło w tych, którzy to czynią. Skupiając uwagę na wadach innych ludzi, zostajemy przemienieni na ich podobieństwo. Jednak patrząc na Jezusa, mówiąc o Jego miłości i doskonałości charakteru, upodabniamy się do Niego. Rozmyślając o wzniosłym ideale, jaki stawia On przed nami, będziemy podniesieni do czystej i świętej atmosfery, właściwej dla obecności Boga. Pozostając tam, staniemy się przekazicielami światła, które rozpromieniać będzie wszystkich, z którymi będziemy się kontaktować. PCZ 35.1

Zamiast krytykować i potępiać innych, mówcie: “Muszę sprawować swoje zbawienie. Skoro współpracuję z Tym, który pragnie mnie zbawić, muszę się pilnie strzec. Musze usunąć wszelkie zło z mojego życia. Muszę pokonać wszelkie wady. Muszę się stać nowym stworzeniem w Chrystusie. Zamiast osłabiać tych, którzy zmagają się ze złem, mogę ich wzmacniać zachęcającymi słowami”. Jesteśmy zbyt obojętni wobec siebie nawzajem. Zbyt często zapominamy, że nasi współpracownicy potrzebują siły i pocieszenia. Nie omieszkaj upewnić ich o twoim zainteresowaniu i sympatii. Pomóż im twoimi modlitwami i powiedz im, że modlisz się za nich. PCZ 35.2