Kiedy jesteśmy pokorni i skruszeni, wówczas Bóg może się nam objawić. On jest zadowolony, kiedy powołujemy się na dotychczasowe przejawy Jego miłosierdzia i Jego błogosławieństwa jako powód, dla którego dopraszamy się większych błogosławieństw. On z nawiązką spełni oczekiwania tych, którzy w pełni Mu ufają. Pan Jezus wie, czego potrzebują Jego dzieci i jak wiele mocy Bożej jesteśmy w stanie spożytkować dla dobra ludzkości. On daje nam wszystko, co potrafimy zastosować, by uszczęśliwiać innych i uszlachetniać samych siebie. PCZ 58.3
Musimy mniej ufności pokładać w tym, co sami potrafimy zrobić, a więcej w tym, co Pan potrafi dokonać dla nas i przez nas. Nie pracujecie we własnym dziele, ale w dziele Bożym. Podporządkujcie Bogu swoją wolę i plany. Nie zatrzymujcie nic, czego nie chcielibyście oddać Jemu, nie zawierajcie żadnego kompromisu z egoizmem. Poznajcie, co znaczy być wolnym w Chrystusie. PCZ 59.1
Samo słuchanie kazań w każdą sobotę, czytanie Biblii od deski do deski czy umiejętność wyjaśniania jej werset po wersecie nie przyniosą nic dobrego nam ani tym, którzy nas słuchają, jeśli nie zastosujemy nauk Biblii w praktycznym życiu. Rozum, wola i uczucia musza zostać poddane mocy Słowa Bożego. Wtedy dzięki działaniu Ducha Świętego nauki Słowa staną się żywymi zasadami w naszym życiu. PCZ 59.2
Prosząc Pana o pomoc, uczcijcie Zbawiciela, wiedząc, że otrzymaliście Jego błogosławieństwo. Wszelka moc i mądrość są do waszej dyspozycji. Musimy tylko poprosić. PCZ 59.3
Chodźcie nieustannie w Bożej światłości. Dzień i noc rozmyślajcie o Jego charakterze. Wtedy ujrzycie Jego piękno i rozradujecie się Jego dobrocią. Serce zapłonie wam poczuciem Jego miłości. Poczujecie się uniesieni wiecznymi ramionami. Z mocą i światłością, których udziela Bóg, możecie pojąć i dokonać więcej niż kiedykolwiek byliście w stanie sobie wyobrazić. PCZ 59.4