W stworzeniu człowieka ukazane jest działanie osobowego Boga. Kiedy Bóg stworzył człowieka na swój obraz i podobieństwo, ludzka postać była doskonała we wszystkich szczegółach, lecz bez życia. Wtedy osobowy, samoistniejący Bóg tchnął w tę postać dech żywota. Człowiek stał się żywą, oddychającą, inteligentną istotą. Wszystkie części ludzkiego organizmu — serce, arterie, żyły, język, ręce, nogi, zmysły, zdolność pojmowania — zaczęły pracować i wszystkie poddane zostały prawu. Człowiek stał się żywą istotą. Osobowy Bóg przez Jezusa Chrystusa stworzył człowieka i wyposażył go w rozum oraz siłę. SS3 182.2
Nasza istota była mu znana, kiedy nas stwarzał. Jego oczy widziały nasze ciało wtedy, gdy jeszcze nie istniała żadna jego część. SS3 182.3
Stawiając człowieka ponad wszystkie stworzenia niższego rzędu, Bóg postanowił, że będzie koroną Jego stworzenia, wyrazem Jego myśli i objawieniem Jego chwały, ale sam człowiek nie został wyniesiony do godności Boga. SS3 182.4