Z wielką radością przyjmuje Chrystus każdą istotę ludzką, która chce Mu się poświęcić. To, co ludzkie, łączy z tym, co boskie, aby móc przekazać światu tajemnice ucieleśnionej miłości. Wypełnijcie świat poselstwem Jego prawdy, mówcie o tym poselstwie, módlcie się o nie, śpiewajcie o nim i idźcie zawsze naprzód aż do ostatnich krańców ziemi. SS3 208.2
Niebiańskie istoty czekają na to, by móc współpracować z ludzkimi narzędziami, by obwieścić światu to, czym stać się mogą istoty ludzkie i czego dzięki swym wpływom mogą dokonać w ratowaniu dusz stojących nad brzegiem przepaści. Kto rzeczywiście jest nawrócony, będzie tak napełniony miłością Bożą, że będzie pragnął przekazywać innym radość, jaką sam odczuwa. Pan życzy sobie, żeby Jego Kościół pokazał światu piękno świętości. Ma obwieścić siłę i potęgę religii chrześcijańskiej. W charakterze chrześcijanina ma się odzwierciedlać niebo. Pieśni chwały i dziękczynienia mają słyszeć ci, którzy znajdują się w ciemnościach. Powinniśmy wyrazić wdzięczność za radosną nowinę, ewangelię, za jej obietnice i zapewnienia wyświadczając innym dobro. Taka praca otoczy lśniącymi promieniami sprawiedliwości niebieskiej znużone, zakłopotane, zabłąkane dusze. Jest jakby źródłem dostępnym dla każdego spragnionego, zmęczonego wędrowca. Aniołowie Boży obecni są przy każdym uczynku miłosierdzia, przy każdej pracy tchnącej miłością. SS3 208.3