Piotr otwarcie wytłumaczył całą sprawę. Opowiedział braciom swoje widzenie i wyjaśnił, że napomniano go w nim, aby nie czynił dłużej różnicy między obrzezanymi i nieobrzezanymi i nie traktował pogan jako nieczystych, gdyż “Bóg nie ma względu na osobę”. Poinformował ich o otrzymanym rozkazie Bożym, by szedł do pogan, o przybyciu posłów, swojej podróży do Cezarei i spotkaniu się z Korneliuszem i wielu osobach zgromadzonych w jego domu. Bracia zauważyli, że Piotr zachował się ostrożnie, bo mimo rozkazu Boga, by szedł do pogan, zabrał ze sobą sześciu obecnych wtedy w Joppie uczniów Jezusa jako świadków wszystkiego, co tam mówiono lub czyniono. HZ 178.3
Piotr powtórzył treść rozmowy z Korneliuszem, który opowiedział mu o widzeniu otrzymanym od Pana i poleceniu, aby posłał po apostoła do Joppy. Zrelacjonował również wydarzenia, które miały miejsce w czasie odwiedzin u pogan: “A gdy zacząłem mówić, zstąpił na nich Duch Święty, jak i na nas na początku. I przypomniałem sobie słowo Pana, gdy powiedział: Jan chrzcił wodą, ale wy będziecie ochrzczeni Duchem Świętym. Jeżeli więc Bóg dał im ten sam dar, co i nam, którzy uwierzyliśmy w Pana Jezusa Chrystusa, to jakże ja mogłem przeszkodzić Bogu?” Dzieje Apostolskie 11,15. HZ 178.4
Uczniowie, słysząc to wszystko, umilkli przekonani, że postępowanie Piotra było zgodne z Bożymi zamierzeniami i że ewangelia Chrystusa do gruntu zburzyła stare przesądy i separatystyczne zwyczaje. “A gdy to usłyszeli, uspokoili się i wielbili Boga, mówiąc: Tak więc i poganom dał Bóg upamiętanie ku żywotowi”. Dzieje Apostolskie 11,18. HZ 179.1