W starożytności symbolicznie przenoszono do ziemskiej świątyni grzechy ludzi, wnosząc do niej krew ofiary za grzech. Nasze grzechy są w rzeczywistości przenoszone do świątyni przez krew Chrystusa. Oczyszczenie świątyni ziemskiej dokonywało się przez usuwanie grzechów, którymi była splugawiona. Prawdziwe oczyszczenie świątyni niebiańskiej dokona się przez usunięcie, czyli zgładzenie grzechów zapisanych w niebie. Stwarza to konieczność przeglądu ksiąg sprawozdawczych, aby móc stwierdzić, kto wskutek pokuty za grzech i wiary w Chrystusa będzie upoważniony do korzystania z dobrodziejstw Jego pojednania. Dlatego oczyszczenie świątyni wymaga przeprowadzenia sądu śledczego. Praca ta musi być wykonana przed przyjściem Chrystusa, bo gdy On przyjdzie, przyniesie ze sobą zapłatę, aby “oddać każdemu według jego uczynków”. Objawienie 22,12. HZ 231.6
W ten sposób ci, którzy szli za światłem słowa proroczego, zrozumieli, że Chrystus, zamiast przyjść na ziemię przy końcu dwóch tysięcy trzystu dni, to jest w roku 1844, wstąpił wtedy do najświętszego miejsca w niebiańskiej świątyni przed oblicze Boga, aby dokończyć dzieła pojednania, poprzedzającego Jego przyjście. HZ 232.1