Naród zgromadził się przed Mojżeszem, który odczytywał z ksiąg całą historię ludu. Czytał o obietnicach Bożych, które się spełnią, jeśli będą posłuszni, oraz o przekleństwach, które spadną na nich w razie nieposłuszeństwa. HZ 102.3
Mojżesz opowiedział, jak na skutek buntów Pan kilkakrotnie zamierzał zniszczyć lud, lecz on wstawiał się za nim tak usilnie, że Bóg w swojej łasce oszczędził Izraelitów. Przypomniał im cuda czynione przez Pana przed faraonem i w całym kraju egipskim. Rzekł też do nich: “Gdyż wasze oczy widziały całe to wielkie dzieło Pana, którego dokonał. Przestrzegajcie więc wszystkich przykazań, które Ja wam dzisiaj daję, abyście się wzmocnili, poszli i posiedli ziemię, do której ciągniecie, aby ją wziąć w posiadanie”. 5 Mojżeszowa 11,7-8. HZ 102.4
Mojżesz szczególnie usilnie przestrzegał Izraelitów, aby nie dali się wciągnąć w bałwochwalstwo. Uroczyście nakazał, aby byli posłuszni przykazaniom Bożym. Jeśli okażą się posłuszni i będą miłować Pana i służyć Mu z całego serca, Pan będzie im dawał deszcz w porę i obfity urodzaj oraz rozmnoży trzody. Będą cieszyć się wyjątkowymi przywilejami i będą triumfować nad wrogami. HZ 103.1
Mojżesz nauczał Izraelitów w poważny, ale i przystępny sposób. Wiedział, że ma ostatnią okazję przemawiania do nich. Zakończył wpisywanie do księgi wszystkich praw, wyroków i ustaw, które mu dał Bóg, jak również przepisów dotyczących ofiar. Wręczył księgę mężom sprawującym święty urząd i zażądał, aby dla zabezpieczenia położono ją obok Skrzyni Przymierza, bowiem opieka Boża nad nią trwa ustawicznie. Księga Mojżesza miała być przechowywana po to, aby sędziowie izraelscy — gdyby zaszła taka potrzeba — mogli się na nią powoływać. Naród błądził i często interpretował Boże wymagania odpowiednio do własnej korzyści, dlatego księgę Mojżesza przechowano dla przyszłych pokoleń w miejscu najświętszym. HZ 103.2
Mojżesz zakończył swe wystąpienie potężnym prorockim przemówieniem. Było ono wzruszające i wymowne. Z natchnienia Bożego błogosławił poszczególne pokolenia i plemiona izraelskie. W ostatnich słowach mówił długo o majestacie Bożym i dostojności narodu izraelskiego, która trwać będzie zawsze, jeśli Izraelici będą posłuszni Bogu i będą trzymać się Jego mocy. HZ 103.3