Go to full page →

Błogosławieństwa przymierza, 23 maj CBL 151

“Dawajcie, a będzie wam dane; miarę dobrą, natłoczoną, potrzęsioną i przepełnioną dadzą w zanadrze wasze; albowiem jakim sądem sądzicie, takim was osądzą, i jaką miarą mierzycie, taką i wam odmierzą”. Łukasza 6,38. CBL 151.1

Bóg błogosławi pracę rąk ludzkich, jeżeli oddaje się należną Mu część. Zsyła wówczas słońce i deszcz. Powoduje urodzaj; daje zdrowie i umiejętność zdobycia środków utrzymania. Każde dobrodziejstwo wywodzi się od Niego, spływa z Jego szczodrych rąk. Bóg pragnie, aby mężczyźni i kobiety okazywali swą wdzięczność przez zwracanie Mu dziesiątej części i przez dary dziękczynne. (...) Ludzie na całym świecie winni okazywać bezinteresowność w pracy dla Pana. — Prorocy i królowie 388. CBL 151.2

W wielkim dziele niesienia przestrogi światu ci, którzy mają prawdę w sercu i są uświęceni przez prawdę, będą wiernie wykonywać wyznaczone im obowiązki. Będą wierni w oddawaniu dziesięcin i darów. Każdy wyznawca jest związany warunkami przymierza z Bogiem, że wyrzeknie się wszelkiego ekstrawaganckiego wydawania środków. Niechaj nieskromne prowadzenie gospodarstwa domowego nie uczyni nas niezdolnymi do uczestniczenia w finansowaniu dzieła i szerzeniu go na nowych terenach. (...) CBL 151.3

Wzywam was, moi bracia i siostry na całym świecie, byście ocknęli się i pojęli spoczywający na was obowiązek wiernego oddawania dziesięciny (...). Bądźcie uczciwi wobec waszego Stwórcy. (...) CBL 151.4

Ten, który oddał swego jednorodzonego Syna, aby umarł za ciebie, zawarł z tobą przymierze. Daje ci swoje błogosławieństwa, a w zamian wymaga, byś przyniósł Mu swoje dziesięciny i dary. (...) Bóg wzywa swój lud, by był wierny przymierzu zawartemu ze Stwórcą. “Przynieście całą dziesięcinę do mojego spichlerza” — powiada — “aby był zapas w domu moim”. — Rozsądne szafarstwo 48. CBL 151.5

Jakże wielki był dar Boży dla człowieka, i jaki jest Bóg, który ten dar ofiarował! Z hojnością, której nic nigdy nie przewyższy, poświęcił wszystko, by ratować zbuntowane dzieci ludzkie i przywieść je do poznania Jego zamiarów i Jego wielkiej miłości. Czy przez swój stosunek do ofiarności chcecie pokazać, że za nic macie Tego, który “Syna swego jednorodzonego dał”? — Rozsądne szafarstwo 12. CBL 151.6