Go to full page →

Wieczne Boże zobowiązanie, 29 maj CBL 157

“Pamięta wiecznie o przymierzu swoim, o słowie, które dał tysiącznym pokoleniom”. Psalmów 105,8. CBL 157.1

Bóg dotrzymuje każdej danej obietnicy. Z Biblią w ręku możecie powiedzieć: “Uczyniłem, jak powiedziałeś. Powołuję się na Twoją obietnicę: »Proście, a będzie wam dane, szukajcie, a znajdziecie; kołaczcie, a otworzą wam” (...). Mateusza 7,7. CBL 157.2

Tęcza nad tronem jest zapewnieniem, że Bóg jest wierny, nie ma w nim odmiany, ani zaćmienia, ani odwrotu. Zgrzeszyliśmy przeciwko Niemu i nie zasługujemy na Jego przychylność, a jednak On sam podaje nam najwspanialsze prośby, które możemy kierować do Niego: “Nie pogardź nami przez wzgląd na twoje imię, nie dopuść do zbezczeszczenia tronu twojej chwały; wspomnij, a nie zrywaj twojego przymierza z nami!” Jeremiasza 14,21. On zobowiązał się baczyć na nasze wołanie, kiedy przychodzimy do Niego wyznając naszą niegodność i grzech. Honor Jego tronu zależy od spełnienia danej nam obietnicy. — Testimonies for the Church VIII, 23 [Świadectwa dla zboru VIII, 23]. CBL 157.3

Każdemu, kto oddaje się na służbę Panu, nie żałując niczego, dana jest moc do osiągania niezmierzonych rezultatów. Pan Bóg jest związany wieczną przysięgą, iż da moc i łaskę każdemu, kto jest uświęcony przez posłuszeństwo prawdzie. — Testimonies for the Church VII, 30-31 [Świadectwa dla zboru VII, 30-31]. CBL 157.4

Nehemiasz odwołał się do Króla królów i zyskał mocą mogącą zmienić serca niby bieg rzeki. CBL 157.5

Obowiązkiem chrześcijanina jest modlić się tak, jak modlił się Nehemiasz w godzinie największej próby. Taka modlitwa powinna być życiową potrzebą w każdych okolicznościach, jest bowiem źródłem mądrości i pokrzepienia wtedy, gdy inne formy modlitwy stają się już niemożliwe. Ludzie utrudzeni na zawiłych ścieżkach życiowych, zmęczeni i prawie pokonani, mogą prosić Boga o przewodnictwo. (...) W każdych okolicznościach, w każdych warunkach, dusza ogarnięta smutkiem i troską, atakowana przez pokusy, może znaleźć pomoc, wsparcie i bezpieczeństwo, ulgę i pokrzepienie w nieomylnej miłości i potędze boskiego przymierza. — Prorocy i królowie 347-348. CBL 157.6