Go to full page →

Cichy, łagodny głos, 13 lipiec CBL 202

“Dziś, jeśli głos jego usłyszycie, nie zatwardzajcie serc waszych”. Hebrajczyków 3,7-8. CBL 202.1

Sumienie jest głosem Bożym słyszanym wśród sprzecznych ludzkich namiętności, a kiedy się mu opieramy, zasmucamy tym Ducha Świętego. — Testimonies for the Church V, 120 [Świadectwa dla zboru V, 120]. CBL 202.2

Ludzie są w stanie zniweczyć wpływ Ducha Bożego — leży to w granicach ich możliwości wyboru. Zostali obdarzeni swobodą działania. Mogą być posłuszni dzięki imieniu i łasce naszego Odkupiciela, albo nieposłuszni i ponieść tego konsekwencje. — Słudzy ewangelii 119. CBL 202.3

Pan wymaga, byśmy byli posłuszni głosowi obowiązku, kiedy wokoło nas inne głosy usiłują nas nakłonić do obrania przeciwnego kursu. Wymaga to gorliwej uwagi z naszej strony, by rozpoznać głos Boży przemawiający do nas. Musimy oprzeć się skłonnościom i pokonać je, a okazać posłuszeństwo głosowi sumienia bez dyskusji i kompromisów, gdyż w przeciwnym razie jego napomnienia ustaną, a impulsy wezmą górę. Słowo Pańskie przychodzi do nas wszystkich, którzy nie opieramy się Duchowi Świętemu przez nieposłuszeństwo. Ten głos jest słyszany w ostrzeżeniach, radach i napomnieniach. Jest to przesłanie światła, które Pan kieruje do swojego ludu. Jeśli będziemy czekać na głośniejsze wezwanie czy lepsze możliwości, światło może zostać nam zabrane, a my pozostaniemy w ciemności. (...) CBL 202.4

Napomnienia Ducha Świętego, zaniedbane dzisiaj z powodu przyjemności i skłonności odwodzących nas w przeciwnym kierunku, mogą jutro nie mieć przekonującej mocy ani nawet nie zrobić na nas większego wrażenia. Wykorzystywanie bieżących możliwości z serdeczną gorliwością jest jedynym sposobem wzrastania w łasce i poznaniu prawdy. Zawsze powinniśmy pielęgnować przekonanie, że stoimy twarzą w twarz przed Panem zastępów, a więc nie wolno nam żadnym słowem, czynem ani nawet myślą obrażać Wiekuistego. (...) Gdybyśmy czuli, że na każdym miejscu jesteśmy sługami Najwyższego, bylibyśmy bardziej powściągliwi, a całe nasze życie miałoby dla nas znaczenie i świętość, których nie są w stanie dać ziemskie zaszczyty. CBL 202.5

Myśli i uczucia, słowa i czyny będą czynić nasz charakter godniejszym, jeśli stale będziemy odczuwać obecność Bożą. Niechaj w naszych sercach zawsze rozbrzmiewają słowa: “Oto Bóg jest tutaj”. Wtedy nasze życie będzie czyste, charakter bez skazy, a dusza stale wzniesiona do Pana. — Testimonies for the Church V, 69-70 [Świadectwa dla zboru V, 69-70]. CBL 202.6