Go to full page →

Wieczne szczęście, 21 grudzień CBL 363

“Dasz mi poznać drogę życia, obfitość radości w obliczu twoim, rozkosz po prawicy twojej na wieki”. Psalmów 16,11. CBL 363.1

Podczas swej służby Jezus żył poza domem rodzinnym. (...) Wiele nauk wygłaszał na wolnym powietrzu. — Śladami Wielkiego Lekarza 31. CBL 363.2

Dziedzictwo zbawionych nazwane jest w Biblii “ojczyzną”. Zobacz Hebrajczyków 11,14-16. Tam niebiański Pasterz prowadzi swą trzodę do żywych wód. Drzewo żywota wydaje każdego miesiąca owoc, a jego liście podtrzymują zdrowie zbawionych. W raju płyną wieczne, jasne jak kryształ strumienie, a nad brzegami smukłe drzewa rzucają cień na drogę odkupionych. Rozległe równiny poprzecinane są pięknymi wzgórzami, a wysokie góry wznoszą w niebo swe wspaniałe szczyty. Na tych spokojnych równinach, nad brzegami strumieni żywych wód, Boży lud, który tak długo był pielgrzymem i wędrowcem znajdzie wreszcie swoją ojczyznę. — Wielki bój 464. CBL 363.3

Biblia przedstawia nam nieprzebrane bogactwa i nieprzemijające skarby nieba. Najsilniejszym impulsem człowieka jest poszukiwanie szczęścia, a Biblia akceptuje to pragnienie i wskazuje nam, ze całe niebo łączy się z człowiekiem w jego dążeniu do prawdziwego szczęścia. Objawia także warunki, na których ludziom udzielany jest pokój Chrystusowy. Opisuje dom wiecznego szczęścia i światłości, gdzie nie będzie nigdy płaczu ani cierpienia. — My Life Today 160. CBL 363.4

Niechaj wszystko co piękne w naszym ziemskim domu przypomina nam o kryształowej rzece i zielonych polach, drzewach poruszających się na wietrze i skrzących się źródłach, jaśniejącym mieście i chórach ubranych w białe szaty, naszym niebiańskim domu — świecie piękna, którego nie namaluje żaden artysta i nie opiszą ludzkie słowa. (...) CBL 363.5

Mieszkać na zawsze w tym domu szczęśliwości, nosić w duszy, ciele i duchu nie ciemne ślady grzechu i przekleństwa, ale doskonałe podobieństwo do naszego Stwórcy, i przez nieskończone wieki rozwijać się w mądrości, wiedzy i świętości, ciągle odkrywać nowe dziedziny myśli, znajdować nowe cuda i nową chwałę, wzrastać w zdolności poznawania i doznawania miłości, wiedząc, że zawsze są przed nami nowa radość i miłość, i nieskończona mądrość — oto cel, ku któremu wskazuje chrześcijańska nadzieja. — Counsels to Parents, Teachers and Students 55. CBL 363.6