“Pójdźcie, słuchajcie, wszyscy bogobojni, A opowiem, co On uczynił dla duszy mojej!” Psalmów 66,16. CBL 63.1
Gdzie jest życie, tam jest pomnażanie i rozwój. W Królestwie Bożym ciągle zachodzi wymiana — branie i dawanie; otrzymywanie i oddawanie Panu tego, co należy do Niego. Bóg współdziała z wszystkimi prawdziwie wierzącymi, a otrzymywane przez nich światło i błogosławieństwa są angażowane w dzieło wykonywane przez nich. W ten sposób zwiększa się ich zdolność otrzymywania. Kiedy ktoś udziela niebiańskich darów, czyni miejsce na nowe strumienie łaski i prawdy, płynące do duszy z żywego źródła. Większe światło, rosnąca wiedza i błogosławieństwo stają się jego udziałem. W tym dziele, które obejmuje wszystkich wyznawców, jest życie i rozwój Kościoła. Ten, który tylko bierze i nigdy nie oddaje, wkrótce utraci błogosławieństwo. Jeśli prawda nie wypływa od niego do innych, utraci zdolność jej przyjmowania. Musimy udzielać dóbr nieba, jeśli pragniemy więcej ich otrzymać. — Testimonies for the Church VI, 448 [Świadectwa dla zboru VI, 448]. CBL 63.2
Dzielenie się znajomością prawdy nie umniejszy jej, lecz odwrotnie, powiększy. Wszyscy, którzy sercem przyjmują poselstwo ewangelii, będą pragnęli opowiadać ją dalej. Zrodzona z nieba miłość Chrystusa powinna być widoczna. Przyjąwszy Zbawiciela, pragnie się mówić o przeżytych doświadczeniach, o prowadzeniu na każdym kroku przez Ducha Świętego, o pragnieniu poznania Boga i Syna zesłanego przez Ojca, o modlitwach, walkach duchowych, o skutkach badania Pisma i słowach Jezusa: “grzechy są ci odpuszczone”. Jest rzeczą nienaturalną, żeby chcieć zachować te sprawy dla siebie, i ci, których wypełnia miłość Chrystusa, nie uczynią tego. W stopniu, w jakim Bóg im powierzył prawdę, będą pragnęli, by i inni również otrzymali te same błogosławieństwa. Udzielając z bogatego skarbu łaski Bożej nie tracą jej, lecz otrzymują coraz więcej. W dziecięcej prostocie serca okażą posłuszeństwo bez zastrzeżeń. Dusze pragnące świętości będą otrzymywały darmo coraz więcej skarbów prawdy i objawień łaski, aby mogły to bogactwo ofiarować światu. — Przypowieści Chrystusa 76-77. CBL 63.3