Miłość jest niebiańską rośliną — trzeba ją podlewać i dbać o nią. Gorące serca, szczere i miłe słowa będą czyniły rodziny szczęśliwymi i wywierały wzniosły wpływ na otoczenie.8Testimonies for the Church IV, 548. LZ 33.1
Kobiety pragną mężczyzn o silnych i szlachetnych charakterach, mężczyzn, których mogłyby szanować i kochać. Te cechy powinny być zmieszane z delikatnością i uczuciowością, cierpliwością i wyrozumiałością. Z drugiej zaś strony, żona powinna być radosna, miła i poświęcona, dopasowując swój punkt widzenia tak dalece, jak jest to możliwe, do punktu widzenia męża, nie tracąc jednocześnie swojej indywidualności. Obie strony powinny rozwijać w sobie cierpliwość, uprzejmość, i ten rodzaj miłości do siebie nawzajem, który uczyni życie małżeńskie przyjemnym i radosnym. LZ 33.2
Ci, którzy mają zbyt wysokie wyobrażenia o życiu małżeńskim, a ich wyobraźnia wybudowała zamki na lodzie, co nie ma nic wspólnego z kłopotami i problemami życia, będą srodze rozczarowani, gdy zetkną się z rzeczywistością. Są całkowicie nie przygotowani, by sprostać kłopotom i trudom codziennego życia. Spodziewają się po swoim towarzyszu życia chodzącej doskonałości, a tymczasem zauważają słabości i wady, ponieważ żaden śmiertelnik nie jest bez wad. Zaczynają więc wynajdywać u siebie nawzajem wady i błędy i wyrażać swoje niezadowolenie. Zamiast tego powinni próbować pomagać sobie wzajemnie i szukać praktycznej pobożności, by dopomogła im mężnie toczyć życiową walkę.9The Review and Herald, 2 luty 1886. LZ 33.3