Prawa umysłu ustanowione przez Boga — Ten, który stworzył umysł i ustanowił prawa, zabezpieczył jego rozwój zgodnie z tymi prawami. — Education 21 (1903). UCO1/92 18.1
Prawdziwe zasady psychologii w Piśmie Świętym — Prawdziwe zasady psychologii można znaleźć w Piśmie Świętym. Człowiek nie zna swojej własnej wartości. Działa on zgodnie ze swoim temperamentem i charakterem, ponieważ nie kieruje wzroku na Jezusa, sprawcę i dokończyciela jego wiary. Ten, kto przychodzi do Jezusa, kto wierzy w Niego i czyni Go swoim przykładem, zdaje sobie sprawę ze znaczenia słów, “Tym dał moc, aby się stali dziećmi Bożymi”... UCO1/92 18.2
Ci, którzy przechodzą przez doświadczenie prawdziwego nawrócenia, zrozumieją w pełni swoją odpowiedzialność wobec Boga za troskę o swoje zbawienie, odpowiedzialność uczynienia wszystkiego, aby się uwolnić od trądu grzechu. Takie doświadczenie zaprowadzi ich z pokorą i pełnią zaufania na miejsce ich zależności od Boga. — Manuscript 121, 1902; My Life Today 176. UCO1/92 18.3
Umysł poświęcony Bogu rozwija się harmonijnie — Bóg bierze ludzi takimi, jakimi są i kształci ich dla swojej służby, jeśli Mu się poddadzą. Duch Boży, zaszczepiony w duszy ożywia wszystkie jego zdolności. Pod przewodnictwem Ducha Świętego umysł poświęcony bez zastrzeżeń Bogu rozwija się harmonijnie i zostaje wzmocniony, aby pojmować i wypełniać wymagania Boże. Słaby, niezdecydowany charakter zostaje odmieniony w silny i stanowczy. Stale poświęcenie tak umacnia ścisłe pokrewieństwo między Jezusem i Jego uczniami, że chrześcijanin upodabnia się w swoim charakterze do Mistrza. Ma jaśniejsze i szersze perspektywy. UCO1/92 18.4
Jego zdolność rozróżniania staje się bardziej przenikliwa, jego osąd lepiej wyważony. Tak zostaje on ożywiony przez życiodajną moc Słońca Sprawiedliwości, aby się stal zdolny do przynoszenia owocu ku chwale Bożej. — Gospel Workers 285.286 (1915). UCO1/92 19.1
Nauka czystego życia chrześcijańskiego — Umiejętność czystego, zdrowego i konsekwentnego życia chrześcijańskiego uzyskuje się przez studiowanie Słowa Pańskiego. Jest to najwyższy rodzaj wykształcenia, jaki można zdobyć na tej ziemi. Są to lekcje, jakich należy uczyć uczniów w naszych szkołach, ażeby mogli wyjść z czystymi myślami i umysłami oraz sercami, przygotowani do wspinania się po drabinie postępu i praktykowania cnót chrześcijańskich. Oto dlaczego chcemy, aby nasze szkoły łączyły się z naszymi sanatoriami a nasze sanatoria ze szkołami. Instytucje te mają być prowadzone w prostocie ewangelii podanej zarówno w Starym jak i w Nowym Testamencie. — Manuscript 86, 1905. UCO1/92 19.2
Otoczeni atmosferą pokoju — Kto zawsze jest w szkole Bożej, potrzebuje cichych godzin na obcowanie z własnymi myślami, przyrodą i Bogiem... On sam musi przemawiać do serca. Kiedy umilkną wszystkie głosy i czekamy w ciszy, wyraźniej usłyszymy głos Boży. Spokój duszy bowiem pozwala wyraźniej odróżnić głos Boga. Dlatego Bóg nakazuje: “Uspokójcie się, a wiedzcie żem Ja Bóg”... Kto w ten sposób się pokrzepia, ten wśród śpieszącego się tłumu i codziennych obowiązków nie straci odblasku światłości i pokoju. Odnajdzie siły fizyczne i umysłowe. Jego życie zostanie wyposażone w nową siłę fizyczną i umysłową. — The Ministry of Healing 58 (1905). UCO1/92 19.3
Religia Chrystusowa — skutecznym lekarstwem — Szatan jest twórcą chorób, a lekarz walczy przeciwko jego dziełu i mocy. Choroby umysłu stają się powszechne... Niewierni stworzyli większość tych nieszczęśliwych przypadków (w których domowe problemy, wyrzuty sumienia z powodu grzechu, strach przed wiecznie płonącym piekłem, wytrąciły z równowagi umysł), a powstały w ten sposób stan choroby umysłu, szaleństwo, przypisano religii. Ale jest to niewybredne oszczerstwo i nikt nie chciałby z czymś takim się spotkać. Religia Chrystusa, pozostając z dala od tego, by stać się powodem szaleństwa, jest potężnym koicielem nerwów. — Testimonies for the Church V, 443.444 (1885). UCO1/92 19.4
Wkraczając w dziedzinę pokoju — Kiedy atakują nas pokusy, kiedy zgryzota, zaniepokojenie i ciemność wydają się otaczać naszą duszę, obejrzyjmy się za miejscem, gdzie ostatnio widzieliśmy światłość. Odpocznijmy w miłości Chrystusa i pod Jego opiekuńczą troską... Wchodząc w społeczność ze Zbawicielem, wkraczamy w dziedzinę pokoju. — The Ministry of Healing 250 (1905). UCO1/92 19.5
Wszelki zbytni niepokój przezwyciężony — Gdy ludzie udają się do swoich codziennych zajęć albo kiedy przystępują do modlitwy, układają się do nocnego spoczynku i gdy powstają z poranku, kiedy bogaty człowiek ucztuje w swoim pałacu albo kiedy biedny człowiek gromadzi swoje dzieci dookoła skąpego stołu, to okazuje się, że wszyscy oni są z czułością obserwowani przez Ojca niebieskiego. Żadna łza nie spada niezauważona przez Boga. Nie ma żadnego uśmiechu, którego by On nie zauważył. UCO1/92 20.1
Gdybyśmy w pełni temu uwierzyli, wszystkie niepotrzebne niepokoje zostałyby przezwyciężone. Nasze życie przestałoby być napełnione tak wielkim rozczarowaniem jak obecnie. Wszystko bowiem i to co wielkie, i to co małe, znajduje się w ręku Boga, który nie jest przytłoczony mnogością troski ani też nie jest przerażony ich ciężarem. Powinniśmy zatem radować się odpoczynkiem duszy, za którym tęskniło wielu pielgrzymów. — Steps to Christ 86 (1892). UCO1/92 20.2
Ćwiczenie duszy poprzez dyscyplinę — Chrześcijanie, czy Chrystus objawił się w nas? Musimy pracować nad tym, aby mieć zdrowe ciała i sprawny umysł, które nie dadzą się łatwo osłabić oraz takie umysły, które sięgają ponad własne “ja” do przyczyny i skutku każdego ruchu, jaki został uczyniony. Wtedy znajdujemy się na właściwej drodze do przetrzymania trudności jako dobrzy żołnierze. Potrzebujemy umysłów, które mogą widzieć trudności i przechodzić przez nie z mądrością pochodzącą od Boga, która może zmagać się z trudnymi problemami i pokonywać je. Największym problemem jest ukrzyżowanie własnego “ja”, przetrzymanie trudności w doświadczeniach duchowych, ćwicząc duszę poprzez surową dyscyplinę. To być może nie przyniesie zadowolenia na początku, ale końcowym efektem będzie szczęście. — Letter 43, 1899. UCO1/92 20.3
Chrystus ma moc do ożywienia i odnowy — Podczas gdy Chrystus otwiera człowiekowi niebo, życie którym On obdarza otwiera serce ludzkie ku niebu. Grzech nie tylko odcina nas od Boga, ale i niszczy w duszy ludzkiej zarówno pragnienie jak i możliwość poznania Boga. Całe dzieło Chrystusa polegało na zniszczeniu efektów złego. Zdolności duszy sparaliżowane przez grzech, zaciemniony umysł, zdeprawowana wola — On jest w stanie ożywić to wszystko i odnowić. Otwiera przed nami bogactwa wszechświata, a moc do rozróżniania i zdobycia tych skarbów zostaje nam wszczepiona przez Niego. — Education 28.29 (1903). UCO1/92 20.4
Albo pod kontrolą Boga albo pod kontrolą szatana — Szatan obejmuje swoją kontrolą każdą duszę ludzką i umysł, który nie jest zdecydowany poddać się kontroli Ducha Bożego. — Letter 57, 1895; Testimonies to Ministers and Gospel Workers 79. UCO1/92 21.1
Każdy pielęgnowany grzech osłabia charakter — Niech nikt nie łudzi się tym, że pielęgnowane przez jakiś czas grzechy mogą zostać z łatwością zaniechane i odrzucone. To nie prawda. Każdy pielęgnowany grzech osłabia charakter i wzmaga przyzwyczajenie, czego wynikiem staje się moralna, umysłowa i fizyczna deprawacja. Możecie pokutować z powodu zła wyrządzonego i stawiać swoje nogi na ścieżkach sprawiedliwości, ale ukształtowanie waszego umysłu i braterstwo ze złem utrudni wam bardzo rozróżnienie między tym, co złe a tym, co dobre. Poprzez ukształtowane złe przyzwyczajenia szatan będzie wciąż atakował. — Christ Object's Lessons 281 (1900). UCO1/92 21.2
Kwalifikacje nauczyciela psychologii — Przyzwyczajenia i zasady nauczyciela powinny być traktowane jako o wiele ważniejsze od jego kwalifikacji pochodzących z książek. Jeśli jest on szczerym chrześcijaninem, będzie odczuwał potrzebę zainteresowania fizycznym, moralnym, umysłowym i duchowym wykształceniem swoich uczniów. UCO1/92 21.3
Aby wywierać dobry wpływ, powinien posiadać doskonałą kontrolę nad samym sobą, a jego serce powinno być ubogacone miłością do uczniów, co powinno być widoczne w jego spojrzeniach, słowach i czynach. Powinien odznaczać się stałością charakteru, wtedy będzie w stanie kształtować umysły swoich uczniów w takim samym stopniu, jak przekazuje im wiedzę teoretyczną. Wczesne wychowanie młodzieży generalnie kształtuje ich charaktery przygotowując do życia. Ci, którzy mają do czynienia z młodzieżą, powinni dołożyć wszelkich starań aby wykorzystać wszelkie możliwości umysłu i tak pokierować nimi aby uzyskać jak najlepsze rezultaty. — Testimonies for the Church III, 135 (1872). UCO1/92 21.4
Człowiek ma się stać nowym stworzeniem — Ludzie powinni stawać się obywatelami królestwa Chrystusa. Poprzez moc Bożą zaszczepioną im mają powrócić do posłuszeństwa. Przez prawa i środki łączności Bóg ustanowił więź nieba z duchowym życiem człowieka, która w swoim działaniu jest tak tajemnicza jak działanie wiatru. Jana 3,7.8. Chrystus powiedział: “Królestwo moje nie jest z tego świata”. Jana 18,36. Jakkolwiek wywiera ono swój wpływ na ziemskie rządy, ono samo nie może przyjąć w najmniejszym nawet stopniu odcisku ich pieczęci bez naruszenia boskiego podobieństwa. UCO1/92 21.5
Tak duchowy jest charakter dzieła Bożego dokonywanego na ludzkim sercu, że czyni ono każdego nowym stworzeniem bez niszczenia lub osłabiania jakiejkolwiek zdolności, jaką Bóg dał człowiekowi. Oczyszcza ono każdy przymiot przydatny do nawiązania łączności z naturą Bożą. Ten, kto narodził się z Ducha jest Duchem, a kiedy człowiek zrodzony jest z tego co ponad nim, pokój niebieski ogarnia duszę. — Manuscript 1, 1897; Special Testimony to the Battle Creek Church III, 8.9. UCO1/92 22.1
Dobro wyklucza zło — Rodzice, jesteście tymi, którzy decydują o tym, czy umysły waszych dzieci zostaną napełnione myślami uszlachetniającymi lub też występnymi sentymentami. Nie możecie zachować ich aktywnych umysłów niczym nie zajętymi, ani też nie możecie odpędzić zła, gdy zrobicie groźną minę. Tylko przez wpajanie dobrych zasad możecie wyrugować złe myśli. Jeśli rodzice nie zasieją dobrego nasienia prawdy w sercach swoich dzieci, wtedy nieprzyjaciel zasieje kąkol. Dobre, zdrowe wskazania są jedynym środkiem zapobiegawczym przed złymi kontaktami, które niszczą dobre obyczaje. Prawda ochroni duszę od niezliczonych pokus, które muszą zostać odparte. — Counsels to Parents, Teachers and Students 121 (1913). UCO1/92 22.2
Tylko jeden dzień jest mój — Dzień za dniem mamy uczyć się zdyscyplinowania i kształcić się, abyśmy stali się użytecznymi w tym życiu. Pomyślmy, że chodzi codziennie tylko o wysiłek jednego dnia. Jeden dzień jest do mojej dyspozycji. W tym jednym dniu zrobię to, co najlepsze. Posłużę się moim talentem mowy, aby stać się błogosławieństwem dla innych, pomocnikiem, pocieszycielem, przykładem, jaki mój Pan i Zbawiciel będzie aprobował. Będę się ćwiczył w cierpliwości, uprzejmości, wyrozumiałości, aby cnoty chrześcijańskie rozwijały się we mnie dzisiaj. UCO1/92 22.3
Każdego poranku poświęcajmy swoją duszę, ciało i ducha Bogu. Ugruntowujmy w coraz większym stopniu przyzwyczajenie poświęcenia i zaufania do naszego Zbawiciela. Możemy uwierzyć z całym zaufaniem, że Pan Jezus kocha nas i chce, abyśmy wzrastali do poziomu Jego charakteru. Chce, abyśmy wzrastali w Jego miłości, abyśmy wzrastali i wzmacniali się w całej pełni w miłości Bożej. Wtedy posiądziemy wiedzę o najwyższych wartościach przydatną na czas obecny i do wieczności. — Letter 36, 1901; In Heavenly Places 227. UCO1/92 22.4
W jaki sposób można rozwijać zrównoważony umysł — Praca jest błogosławieństwem. Nie można bez pracy cieszyć się zdrowiem. Należy kształcić i rozwijać wszystkie zdolności dla uzyskania równowagi umysłu. — Testimonies for the Church III, 154.155 (1872). UCO1/92 22.5
Wiedza i nauka muszą być ożywione przez Ducha Świętego — Jedynie wtedy, kiedy talenty znajdą się pod całkowitą kontrolą Ducha Bożego, mogą stać się użyteczne w najwyższym stopniu. Przepisy i zasady religii są pierwszymi krokami w zdobywaniu wiedzy i leżą u samej podstawy prawdziwego nauczania (wykształcenia). Wiedza i nauka muszą zostać ożywione przez Ducha Bożego, aby służyły najszlachetniejszym celom. UCO1/92 23.1
Sam chrześcijanin może zrobić właściwy użytek z wiedzy. Nauka, aby mogła zostać w pełni doceniona, musi być brana pod uwagę z religijnego punktu widzenia. Wtedy wszyscy oddadzą cześć Bogu, który jest źródłem wiedzy. Serce, które zostaje uszlachetnione łaską Bożą, jest w stanie najlepiej pojąć rzeczywistą wartość wykształcenia. Atrybuty Boże ukazane w dziełach stworzenia, mogą zostać docenione jedynie wtedy, gdy posiądziemy wiedzę o Stworzycielu. UCO1/92 23.2
Nauczyciele muszą być zapoznani nie tylko z teorią prawdy, ale muszą także posiąść wiedzę wypływającą z doświadczenia na temat tego, jaka droga wiedzie do świętości, po to, aby prowadzić młodzież do źródeł prawdy, do Baranka Bożego, który gładzi grzechy świata. Wiedza jest potęgą ku dobremu jedynie wtedy, gdy połączona jest z prawdziwą pobożnością. Dusza, która odrzuciła własne “ja”, stanie się szlachetną. Chrystus mieszkający w sercu przez wiarę uczyni nas mądrymi w oczach Bożych. — Manuscript 44, 1894. UCO1/92 23.3
Cała istota powinna być otwarta na zsyłane przez niebo środki uzdrowienia — Chrystus jest źródłem życia. To, czego wielu potrzebuje, to posiadanie głębszej wiedzy o Nim. Powinni oni stać się cierpliwi i uprzejmi, a jednak gorliwi, świadomi tego, jak cała istota może być otwarta na zsyłane przez niebo środki uzdrawiające. Gdy światło Bożej miłości oświeca mroczne zakamarki duszy, niepokojące zmęczenie i niezadowolenie ustaną, a dająca zadowolenie radość, przyniesie ożywienie umysłu oraz zdrowie i energię ciała. — The Ministry of Healing 247 (1905). UCO1/92 23.4
Dary nie rozwijają się w jednym momencie — Drogocenne dary Ducha Świętego nie rozwijają sie w jednym momencie. Odwaga, hart ducha, łagodność, wiara, niewzruszone zaufanie w zbawczą moc Bożą są latami zdobywane przez doświadczenia. Przez życie pełne świętego wysiłku i umiłowanie sprawiedliwości, dzieci Boże przypieczętowują swój los. — The Ministry of Healing 454 (1905). UCO1/92 23.5