Uczyńcie swoje życie przygotowaniem do wieczności. Nie macie ani chwili do stracenia. Czy przestrzegacie Bożych przykazań? Czy obawiacie się, że Go zasmucicie? Czy odczuwacie swoją zależność od Chrystusa? Czy zdajecie sobie sprawę z tego, że w każdej chwili podtrzymuje was Jego moc? Czy każdego dnia wasze życie jest wypełnione posłuszeństwem, zadowoleniem i wdzięcznością? MPM 130.3
Chrystus przyznaje się do misyjnego personelu medycznego nie ze względu na jego nazwę, ale dlatego, że opiekunem tych ludzi jest Naczelny Misjonarz, który opuścił niebo, aby oddać swoje życie za życie świata. Porównaj Jana 6,51. Chrystus mówi: “Jeśli mnie miłujecie, przykazań moich przestrzegać będziecie. [...] Kto ma przykazania moje i przestrzega ich, ten mnie miłuje; a kto mnie miłuje, tego też będzie miłował Ojciec i Ja miłować go będę, i objawię mu samego siebie”. Jana 14,15.21. MPM 130.4
Następnie jako świadkowie Boga dajcie dowód tego, że jesteście uczniami Wielkiego Lekarza, że złożyliście samych siebie w Jego dłonie, aby objawiać Jego Ducha i pokazać światu święty charakter Jego wielkiego dzieła oraz ukazać niewierzącym, jak dobrze być pod Jego opieką. MPM 130.5
Lekarz-ewangelista nie przedstawia wartości dla dzieła Bożego, jeśli w jego życiu nie są pielęgnowane wszystkie zasady wiążące się z tym, jakie nosi imię. Ewangelia Chrystusa ma być wpleciona w codzienne życie. Na ile to tylko możliwe, nasze życie na tym świecie ma być przykładem tego, jak będzie wyglądało życie w niebie. Tego właśnie Chrystus oczekuje od tych, którzy nazywają się lekarzami-ewangelistami. W swoim życiu nie mają pielęgnować ani jednej zasady, która byłaby splamiona egoizmem. Mają stanąć przed światem jako naśladowcy Chrystusa, mając udział w Jego wyrzeczeniu i upokorzeniu oraz zwiastując Jego przyjście. — Letter 63, 1903. MPM 130.6