Studentom pozwala się, aby przez określony czas uczęszczali do szkoły w celu zdobycia naukowej wiedzy. Czyniąc to jednak, zawsze powinni brać pod uwagę swoje potrzeby fizyczne. Powinni zdobywać wykształcenie w taki sposób, aby w najmniejszym stopniu nie szkodzić świątyni ciała. Niech nie pozwalają sobie na żadne grzeszne praktyki, niech nie obciążają się zbytnio nauką i niech nie pozwolą sobie na takie zaabsorbowanie studiami, aby ludzkie wymysły zajęły miejsce prawdy, a poznanie Boga zostało wyparte z ich wnętrza. MPM 89.2
W każdej chwili poświęconej na naukę wnętrze człowieka powinno wypełniać przeświadczenie o obowiązkach nałożonych na niego przez Boga, a wtedy nie będzie potrzeby przykazywać studentom, aby byli wierni, sprawiedliwi i prawi. Będą oddychali niebiańską atmosferą, relacje międzyludzkie będą inspirowane Duchem Świętym, a w ich życiu objawi się sprawiedliwość i prawość. MPM 89.3
Jeśli jednak zaniedbuje się ciało, jeśli nieodpowiednie godziny poświęca się na naukę, jeśli umysł jest przemęczony, a potencjał fizyczny pozostaje niewykorzystany i przez to słabnie, wtedy organizm ludzki jest skrępowany, a sprawy o zasadniczym znaczeniu dla naszego przyszłego dobra oraz wiecznego pokoju są zaniedbywane. Wiedzę książkową stawia się na pierwszym miejscu, a Bóg jest znieważony. [...] MPM 89.4
Wielu przez nadmierne poświęcenie się studiom rujnuje swoje zdrowie pod względem fizycznym, intelektualnym i moralnym. Przez nieumiarkowanie w zdobywaniu wykształcenia okradają samych siebie, zarówno w życiu doczesnym, jak i w rozrachunku wiecznym. Stopniowo zanika ich pragnienie uczenia się lekcji cichości i pokory serca w szkole Chrystusowej. Każda mijająca chwila ma znaczenie dla wieczności. Prawość będzie pewnym wynikiem kroczenia drogą sprawiedliwości. — Special Testimonies on Education 126.127. MPM 89.5