Świeccy członkowie naszych zborów mogą wykonać dzieło, które — jak dotąd — zaledwie zostało rozpoczęte. Nikt nie powinien przeprowadzać się na nowe miejsca jedynie dla doczesnej korzyści, ale tam, gdzie jest sposobność zdobycia środków na utrzymanie, niech wkroczą rodziny, które są dobrze ugruntowane w prawdzie, jedna lub dwie rodziny na jedno miejsce, żeby pracować jako misjonarze. Powinny odczuwać miłość dla dusz, brzemię pracy dla nich i powinny uczynić przedmiotem studium to, jak doprowadzić je do prawdy. Mogą rozprowadzać nasze publikacje, organizować spotkania w swoich domach, zapoznawać się ze swoimi sąsiadami i zapraszać ich, żeby przychodzili na te spotkania. W ten sposób mogą pozwolić, żeby ich światło świeciło w dobrych uczynkach. — Testimonies for the Church VIII, 244-245 (1904). ZW 38.3