Pouczającą lekcję możemy wyciągnąć z uderzającego kontrastu pomiędzy charakterem Jana i Judasza. Jan był przykładem uświęcenia. Z drugiej strony, Judasz był tylko pozornie pobożny. Jego charakter był bardziej demoniczny niż boski. Uważał się za ucznia Chrystusa, lecz w słowach i czynach zaprzeczał temu. UZ 45.3
Judasz miał te same co Jan bezcenne okazje do studiowania i naśladowania życia Jezusa. Słuchał nauk Chrystusa i jego charakter mógł być przekształcony dzięki Bożej łasce. Lecz w czasie, gdy Jan szczerze walczył ze swymi słabościami i szukał zespolenia z Chrystusem, Judasz gwałcił swe sumienie prowadząc siebie do pokusy i przywiązując się do nieuczciwości i złych zwyczajów, które przekształciły go na podobieństwo szatana. UZ 45.4
Ci dwaj uczniowie przedstawiają chrześcijański świat. Wszyscy stwierdzają, że są naśladowcami Chrystusa; lecz gdy jedni żyją w pokorze i cichości ucząc się od Chrystusa, drudzy okazują się być tylko słuchaczami słowa, a nie jego wykonawcami. Jedna grupa jest uświęcona dzięki prawdzie; druga nie wie nic o przekształcającym wpływie Bożej laski. Jedni codziennie umierają dla swojego “ja” i zwyciężają grzech. Drudzy idą za pożądliwościami, stając się sługami szatana. UZ 46.1