Prawdziwy chrześcijanin pracuje dla Boga nie pod wpływem chwili, lecz z zasady, nie przez jeden dzień czy miesiąc, ale przez całe swoje życie. — Counsels to Parents, Teachers and Students 518. PCh 194.1
Zbawiciel był niezmordowanym pracownikiem. Nigdy nie mierzył swojej pracy godzinami. Jego czas, serce i siły były poświęcone dla pracy na rzecz ludzkości. Całe dnie przeznaczał na pracę, całe noce spędzał na modlitwie, by móc zebrać siły na spotkanie się z podstępnym wrogiem, z całą jego zwodniczą działalnością i umocnić swoje dzieło podnoszenia i odnowy ludzkości. Człowiek miłujący Boga nie mierzy swojej pracy systemem ośmiogodzinnego dnia pracy. Pracuje zawsze i nigdy nie jest wolny od obowiązków. Czyni dobrze, ilekroć nadarzają się okazje i możliwości. Wszędzie i zawsze znajduje sposobność pracy dla Boga. Gdziekolwiek idzie, wszędzie rozsiewa przyjemną woń. — Testimonies for the Church IX, 45 [Świadectwa dla zboru IX, 45]. PCh 194.2
Ten, kto bezmyślnym czynem naraża sprawę Bożą na obelgę lub osłabia ręce swoich współpracowników, plami swój charakter plamą trudną do usunięcia i stawia poważne przeszkody na drodze swej dalszej użyteczności. — Prophets and Kings 659; Prorocy i królowie 422; 362 (wyd. III). PCh 194.3
Jezus mówi: “Weźcie jarzmo moje”. Jarzmo jest to przyrząd, który nakładano na bydło, gdy należało wykonać jakąś pracę, gwarantowało ono właściwe jej wykonanie. Przez to porównanie Jezus uczy, że zostaliśmy powołani do służby na całe swoje życie. Musimy przyjąć na siebie Jego jarzmo i być Jego współpracownikami. — The Desire of Ages 329; Życie Jezusa 234; 249 (wyd. IV). PCh 194.4