Tak długo, jak Zbawiciel żył wśród ludzi, dzielił los ubogich. Z własnego doświadczenia znał ich troski i kłopoty i dlatego mógł pocieszyć i zachęcić każdego uniżonego pracownika. Ci, którzy pojęli prawdziwy sens nauki, płynącej z Jego życia, nigdy nie będą dążyć do zróżnicowania ze względów klasowych — nie będą bogatych wynosić ponad biednych. — The Desire of Ages 73; Życie Jezusa 45; 45 (wyd. IV). PCh 202.4
Czy zdajesz sobie sprawę z tego, że gdy odwracasz się od ludzi nieobiecujących i mało atrakcyjnych (zwyczajnych), to odwracasz się od tych, których Chrystus szuka? Właśnie w tej chwili, gdy ich opuszczasz, mogą bardzo potrzebować twojego współczucia. Na każdym nabożeństwie są osoby, które tęsknią za odpoczynkiem i spokojem. Na zewnątrz może się wydawać, że ich życie jest beztroskie, lecz osoby te są wrażliwe na wpływ Ducha Świętego. Wiele z nich można pozyskać dla Chrystusa. — Christ's Object Lessons 191; Przypowieści Chrystusa 120; 105 (wyd. II). PCh 202.5
Zaproszenia Ewangelii nie wolno ograniczać, przedstawiając je tylko nielicznym wybrańcom, którzy, naszym zdaniem, przysporzą nam chwały, gdy je przyjmą. Poselstwo ma być skierowane do wszystkich. Gdziekolwiek otwierają się serca na przyjęcie Prawdy, tam Chrystus jest gotowy, by je pouczać. — The Desire of Ages 194; Życie Jezusa 133; 138 (wyd. IV). PCh 202.6