Wielu tych, którzy uważają się za chrześcijan, jest jedynie ludzkimi moralistami. Odwrócili się od daru, który mógł ich uzdolnić do uwielbienia Chrystusa poprzez reprezentowanie Go przed światem. Działalność Ducha Świętego jest dla nich czymś obcym. Nie są czynicielami słowa. Zasady nieba, które wyróżniają tych, co stanowią jedno z Chrystusem, spośród zjednoczonych z tym światem, stały się prawie nieuchwytne. Pozorni naśladowcy Chrystusa nie są już Jego odlączonym, szczególnym ludem. Linia podziału jest niewyraźna. Ludzie podporządkowują się temu światu, jego praktykom i zwyczajom, jego samolubstwu. Zbór, przestępując prawo, przeszedł na stronę świata, podczas gdy to właśnie świat winien stanąć ze Zborem w posłuszeństwie temu prawu. Codziennie Zbór powraca do świata. — Christ's Object Lessons 315.316; Przypowieści Chrystusa 205; 182 (wyd. II). PCh 42.3