W widzeniu nocnym przesunęła się przed oczami scena wywołująca silne wrażenie. Widziałam olbrzymią kulę ognia, która, przetaczając się między wspaniałymi domami, powodowała ich natychmiastowe zniszczenie. Słyszałam, jak ktoś mówil: “Wiedzieliśmy, że sądy Boże spadną na naszą ziemię, jednak nie sądziliśmy, że stanie się to tak szybko!”Inni konającymi głosami mówili: “Wiedzieliście! Dlaczego nie powiedzieliście nam o tym? Myśmy nie wiedzieli!” Z każdej strony słyszałam podobne słowa wyrzutów. PCh 100.1
Zbudziłam się wielce nieszczęśliwa. Zasnęłam ponownie i zdawało mi się, że jestem na wielkim zgromadzeniu. Ktoś z osób znacznych przemawiał do audytorium, przed którym rozłożona była mapa świata. Powiedział, że mapa ta obrazuje Bożą winnicę, która powinna być uprawiana. Gdy światło niebios oświeca kogoś, człowiek ten powinien przekazać je innym. Światła mają być zapalone na wielu miejscach, a od nich mają zapalać się wciąż nowe światła. PCh 100.2
Powtórzono słowa: “Wy jesteście solą ziemi; jeśli tedy sól zwietrzeje, czymże ją nasolą? Na nic więcej się już nie przyda, tylko aby była precz wyrzucona i przez ludzi podeptana. Wy jesteście światłością świata; nie może się ukryć miasto położone na górze. Nie zapalają też świecy i nie stawiają jej pod korcem, lecz na świeczniku, i świeci wszystkim, którzy są w domu. Tak niechaj świeci wasza światłość przed ludźmi, aby widzieli wasze dobre uczynki i chwalili Ojca waszego, który jest w niebie”. Mateusza 5,13-16. PCh 100.3
Widziałam strumienie światła, bijące z miast i wiosek, z wysokich i niskich miejsc ziemi. Słowo Boże było przestrzegane, a rezultatem tego były “pomniki” w każdym mieście i w każdej wiosce. Jego Prawda była głoszona na całym świecie. — Testimonies for the Church IX, 28.29 [Świadectwa dla zboru IX, 28]. PCh 100.4