“Niech was nikt nie zwodzi żadnym sposobem albowiem nie przyjdzie on dzień ażby pierwej przyszło odstąpienie i byłby objawiony człowiek on grzechu, on syn zatracenia.” 2 Tesaloniczan 2,3. Mar 165.1
Gdy kościół na początku został skażony przez odstępstwo od prostoty ewangelii i przyjęcie pogańskich ceremonii i zwyczajów, wtedy stracił Ducha Świętego, moc Bożą. Celem kontrolowania sumień ludzkich, zmuszony był szukać oparcia władz świeckich. Wynikiem tego było papiestwo — kościół, który opanował mocarstwa i wykorzystywał je do popierania własnych interesów, szczególnie do tępienia “herezji”. Mar 165.2
Zawsze, gdy kościół podporządkowywał sobie władzę państwową, używał jej do karania odstępców od swoich doktryn. Kościoły protestanckie, które idąc śladami Rzymu zawierały porozumienia z władzami świeckimi, zdradzały podobne chęci ograniczenia wolności sumienia. Za przykład może nam posłużyć długotrwałe prześladowanie dysydentów przez Kościół Anglikański. W XVI i XVII wieku zmuszono tysiące kaznodziejów do opuszczenia swoich kościołów. Wielu, zarówno pastorów jak i członków, cierpiało więzienie, tortury i śmierć. Mar 165.3
Odstępstwo doprowadziło wczesny kościół do szukania pomocy u władzy świeckiej co przygotowało drogę do powstania papiestwa — bestii pierwszej. Ap. Paweł powiedział: “Nie przyjdzie on dzień, ażby pierwej przyszło odstąpienie i byłby objawiony człowiek on grzechu.” 2 Tesaloniczan 2,3. W ten sposób odstępstwo w kościele przygotowuje drogę dla obrazu bestii. Mar 165.4
Szatan nie tylko kieruje światem ale oszustwa jego działają również na organizacje zborowe, na kościoły, które uważają się za kościoły Boże. Dla ludu Bożego będzie to czas próby, płaczu i prześladowań za obronę prawdy. Ale w tym właśnie czasie zaświeci światło Boże. Szatan działać będzie całą swą mocą i przy pomocy “wszelkiego rodzaju potężnych wyczynów, znaków i cudów kłamliwych”. Praca ta objawi się w gwałtownym narastaniu mroku i ciemności, w rozmnażaniu się błędów, herezji i odstępstw jakie towarzyszyć będą w ostatnim dniu. Mar 165.5