Wiara w kłamstwo nie będzie miała uświęcającego wpływu na życie czy charakter. Żaden błąd nie jest prawdą ani nie może zostać uczyniony prawdą przez powtarzanie go czy wiarę w niego. Szczerość nigdy nie uratuje duszy przez konsekwencjami wiary w błąd. Bez szczerości nie ma prawdziwej religii, ale szczerość w fałszywej religii nigdy nie uratuje człowieka. Mogę być całkowicie szczera w podążaniu złą drogą, ale to nie sprawi, że droga ta stanie się właściwą drogą ani nie doprowadzi mnie do miejsca, do którego pragnę dotrzeć. Pan nie chce, abyśmy posiadali ślepą łatwowierność i nazywali to wiarą, która uświęca. Prawda jest zasadą, która uświęca i dlatego wypada, abyśmy wiedzieli co jest prawdą. Musimy porównywać rzeczy duchowe z duchowymi. Musimy wszystkiego doświadczać, ale mocno trzymać się tylko tego, co jest dobre, co nosi boskie uwierzytelnienia, co kładzie przed nami prawdziwe motywy i zasady, które powinny zachęcać nas do działania. — Letter 12, 1890. WP2 54.1