Ο Κορνήλιος, ο Ρωμαίος εκατόνταρχος, ήταν άνθρωπος πλούσιος, ευγενικής καταγωγής. Κατείχε θέση εμπιστευτική και τιμητική. Διαπαιδαγωγημένος με εθνική μόρφωση είχε αποκτήσει με την επαφή του με τους Ιουδαίους, τη γνώση του αληθινού Θεού τον οποίο λάτρευε.Απεδείκνυε τη γνησιότητα της πίστης του με τη συμπόνια που έδειχνε για τους φτωχούς. «Έκαμνεν ελεημοσύνας εις τον λαόν πολλάς και εδέετο του Θεού δια παντός. » (Πράξ. 10:2.) ZY 182.1
Ο Κορνήλιος δεν ήξερε το Ευαγγέλιο που ο Χριστός αποκάλυψε με τη ζωή και με το θάνατό Του. Για αυτό ο Θεός του έστειλε ένα κατευθείαν ουρανόπεμπτο μήνυμα, ειδοποιώντας παράλληλα τον απόστολο Πέτρο να τον επισκεφθεί και να τον διδάξει. Ο Κορνήλιος δεν αποτε-λούσε μέλος της εβραϊκής συναγωγής και οι ραβίνοι τον έβλεπαν σαν εθνικό και ακάθαρτο. Ο Θεός όμως που διάβασε την ειλικρίνεια της καρδιάς του, έστειλε αγγελιο-φόρους από το θρόνο Του να συμπράξουν με τον επίγειο δούλο Του για να διδάξουν το Ευαγγέλιο στο Ρωμαίο αυτόν αξιωματούχο. ZY 182.2
Και σήμερα ο Θεός αναζητεί ψυχές το ίδιο μεταξύ των ανωτέρων όπως και των κατωτέρων τάξεων. Υπάρχουν πολλοί σαν τον Κορνήλιο τους οποίους επιθυμεί να ενώσει με την εκκλησία Του. Εκδηλώνουν φιλικά αισθήματα για το λαό του Θεού. Οι δεσμοί όμως που έχουν δημιουργήσει με τον κόσμο τους κρατούν ζωσμένους σφιχτά. Οι άνθρωποι αυτοί χρειάζονται ψυχικό σθένος προκειμένου να συγκαταλέγουν με τον ταπεινό λαό του Θεού. Ιδιαίτερες προσπάθειες πρέπει να καταβληθούν για τις ψυχές αυτές που διατρέχουν τόσο μεγάλο κίνδυνο εξαιτίας των ευθυνών και των συναναστροφών τους. ZY 182.3
Πολλά λέγονται σχετικά με τα καθήκοντά μας έναντι των περιφρονημένων φτωχών. Δεν πρέπει όμως να στρέψουμε την προσοχή μας και προς τους περιφρονημένους πλουσίους; Μερικοί κρίνουν πως δεν υπάρχει καμία ελπίδα για την κοινωνική αυτή τάξη και ελάχιστα φροντίζουν να ανοίξουν τα μάτια αυτών που, τυφλωμένοι και θαμπωμένοι από τη λάμψη της πρόσκαιρης δόξας, δεν σκέπτονται την αιωνιότητα. Χιλιάδες πλουσίων ανθρώπων κατέβηκαν στους τάφους τους απροειδοποίητοι. Παρόλη την αδιαφορία όμως που μπορεί να δείχνουν, πολλοί πλούσιοι αισθάνονται βάρος στην καρδιά. «Ο αγαπών το αργύριον δεν θέλει χορτασθή αργυρίουουδέ εισοδημάτων ο αγαπών την αφθονίαν. » Αυτός που λέγει στο χρυσάφι: «Συ είσαι το θάρρος μου,» έχει «αρνηθή τον Θεόν τον ύψιστον.» «Ουδείς δύναται ποτέ να εξαγοράση αδελφόν, μηδέ να δώση εις τον Θεόν λύτρον δι’ αυτόν. Διότι πολύτιμος είναι η απολύτρωσις της ψυχής αυτών, και ανεύρητος δια παντός. » (Εκκλ.5:10, Ιώβ. 31:24, 28, Ψαλμ. 49:7-8.) ZY 183.1
Τα πλούτη και οι τιμές του κόσμου δεν μπορούν να ικανοποιήσουν την ψυχή. Πολλοί πλούσιοι λαχταρούν κάποια θεϊκή διαβεβαίωση, κάποια πνευματική ελπίδα. Πολλοί λαχταρούν κάτι που να θέσει τέρμα στη μονοτονία της άσκοπης ζωής τους. Πολλές επίσημες προσωπικότητες αισθάνονται ότι χρειάζονται κάτι που δεν το έχουν. Ελάχιστοι από αυτούς εκκλησιάζονταιεπειδή νομίζουν ότι ελάχιστα ωφελούνται με αυτό. Η διδασκαλία που ακούν δεν αγγίζει την καρδιά. Δεν πρέπει να αποταθούμε προσωπικά σ’ αυτούς; ZY 183.2
Ανάμεσα στα θύματα της ένδειας και της αμαρτίας βρίσκονται πολλοί που άλλοτε ήταν πλούσιοι. Πολλοί με διάφορες επαγγελματικές ικανότητες και κοινωνικές θέσεις στη ζωή κυριεύθηκαν από τα μιάσματα του κόσμου, από τη χρήση του οινοπνεύματος, από τις σωματικές καταχρήσεις και έπεσαν στον πειρασμό. Ενώ αυτοί που έπεσαν απαιτούν συμπόνια και βοήθεια, δεν θα έπρεπε να δοθεί επίσης προσοχή και σ’ αυτούς που δεν κατέβηκαν ακόμη σε τέτοια χαμηλά επίπεδα, αλλά που τα βήματά τους οδηγούν στο ίδιο κατηφορικό μονοπάτι; ZY 183.3
Χιλιάδες ανθρώπων σε τιμητικές και εμπιστευτικές θέσεις κάνουν καταχρήσεις που οδηγούν στην καταστροφή της ψυχής και του σώματος. Λειτουργοί του Ευαγγελίου, πολιτικοί, συγγραφείς, άνθρωποι με πλούτη και ταλέντα, άνθρωποι με μεγάλες επαγγελματικές ικανότητες και δύναμη βρίσκονται σε θανάσιμο κίνδυνο επειδή δεν αντιλαμβάνονται την ανάγκη του αυτοέλεγχου που πρέπει να ασκείται σε όλα. Τους χρειάζεται να δώσουν προσοχή στις αρχές της εγκράτειας όχι κατά ένα περιορισμένο ή ξεκάρφωτο τρόπο, αλλά κάτω από το φώς της μεγάλης πρόθεσης του Θεού για την ανθρωπότητα. Αν οι αρχές της πραγματικής εγκράτειας παρουσιάζονταν μ’ αυτό τον τρόπο, πάρα πολλοί από αυτούς που ανήκουν στις ανώτερες τάξεις θα αναγνώριζαν την αξία τους και θα τις παραδέχονταν με όλη τους την καρδιά. ZY 184.1
Πρέπει να υποδείξουμε στους ανθρώπους αυτούς τα αποτελέσματα των καταχρήσεων που εξαντλούν τις σωματικές, πνευματικές και ηθικές δυνάμεις. Βοηθείστε τους να καταλάβουν την ευθύνη που φέρουν ενώ διαχειρί-ζονται τα δώρα του Θεού. Δείξτε τους το καλό που θα μπορούσαν να κάνουν με τα χρήματα τα οποία τώρα δαπανούν για πράγματα που μόνο να τους βλάψουν μπορούν. Παρουσιάστε τους τη διατυπωμένη υπόσχεση της πλήρης αποχής [από οινοπνευματώδη και άλλα επιβλαβή,] προτείνοντας τα χρήματα που θα διέθεταν για το οινόπνευμα, τον καπνό, ή άλλες παρόμοιες καταχρήσεις, να τα αφιερώσουν για την ανακούφιση των απόρων ασθενών ή για τη μόρφωση μικρών παιδιών και εφήβων που να τους καταστήσει χρήσιμους στην κοινωνία. Σε μία τέτοια έκκληση ελάχιστοι θα κώφευαν. ZY 184.2
Υπάρχει άλλος ένας κίνδυνος στον οποίο οι πλούσιοι είναι ιδιαίτερα εκτεθειμένοι και αυτό παρουσιάζει ένα άλλο πεδίο δράσης για τον ιεραπόστολο γιατρό. Υπάρχουν στον κόσμο πάρα πολλοί ευκατάστατοι που ποτέ δε φθάνουν στα συνηθισμένα επίπεδα διαστροφής, αλλά που βαδίζουν προς την καταστροφή εξαιτίας της φιλοχρηματίας. Ευκολότερα μπορεί να σηκώσει κανείς ένα άδειο παρά ένα ξέχειλο ποτήρι. Αυτό ακριβώς απαιτεί προσεκτικότερη ισορροπία. Η δυστυχία και η αντιξοότητα δημιουργούν θλίψη και απογοήτευση. Η ευημερία όμως είναι περισσότερο επικίνδυνη για την πνευματική ζωή. ZY 185.1
Αυτοί που υποφέρουν από τις αντιξοότητες της ζωής συμβολίζονται με το θάμνο που είδε ο Μωυσής στην έρημο. Ο θάμνος καίγονταν χωρίς όμως να καλύπτεται από τη φωτιά. Ο άγγελος του Κυρίου βρίσκονταν ανάμεσα στα κλαδιά του. Έτσι στον καιρό της θλίψης και της στέρησης, η λαμπρότητα της παρουσίας του Αοράτου βρίσκεται μαζί μας για να μας παρηγορεί και να μας στηρίζει. Συχνά μας συνιστάται να προσευχόμαστε για άτομα που υποφέρουν από ασθένειες και κακοτυχιές. Αλλά οι προσευχές μας χρειάζονται περισσότερο ακόμη για τους ανθρώπους που περιβάλλονται από την ευημερία και τη δύναμη της επιρροής. ZY 185.2
Στα ταπεινωτικά εκείνα στρώματα όπου οι άνθρωποι αισθάνονται την ένδειά τους και εξαρτώνται από το Θεό για να καθοδηγήσει τα βήματά τους, υπάρχει κάποια σχετική ασφάλεια. Άνθρωποι όμως που στέκουν στην κορυφή σχεδόν της πυραμίδας και οι οποίοι λόγω της θέσης τους υποτίθεται ότι έχουν μεγάλη σύνεση, αυτοί είναι που διατρέχουν το μεγαλύτερο κίνδυνο. Αν οι άνθρωποι αυτοί δεν μάθουν να εξαρτώνται από το Θεό, ασφαλώς θα καταστραφούν. ZY 185.3
Η Βίβλος δεν καταδικάζει κανέναν επειδή είναι πλούσιος, αν τα πλούτη του τα έχει αποκτήσει με έντιμα μέσα. Δεν είναι το χρήμα, αλλά η αγάπη του χρήματος που αποτελεί τη ρίζα όλων των κακών. Ο Θεός χορηγεί στους ανθρώπους δύναμη για να αποκτούν πλούτη. Στα χέρια εκείνου που ενεργεί σαν οικονόμος του Θεού χρησιμοποιώντας αφίλαυτα τα μέσα που διαθέτει, τα πλούτη γίνονται ευλογία τόσο γι’ αυτόν που τάχει όσο και για τους άλλους. Πολλοί όμως, απορροφημένοι από το ενδιαφέρον τους για τους εφήμερους θησαυρούς, αδιαφορούν για τις απαιτήσεις του Θεού και για τις ανάγκες των συνανθρώπων τους. Θεωρούν τα πλούτη τους ένα μέσο για τον αυτοδοξασμό. Προσθέτουν το ένα σπίτι πάνω στο άλλο, το ένα κτήμα πάνω στο άλλο, γεμίζουν το σπίτι τους με πολυτέλειες, ενώ ολόγυρά τους υπάρχουν ανθρώπινες υπάρξεις κυλισμένες στη μιζέρια, στο έγκλημα, στην αρρώστια και στο θάνατο. Όσοι έτσι αφιερώνουν τη ζωή τους στην αυτοεξυπηρέτηση, δεν αναπτύσσουν μέσα τους τις ιδιότητες του Θεού, αλλά τις ιδιότητες του πονηρού. ZY 185.4
Οι άνθρωποι αυτοί χρειάζονται το Ευαγγέλιο. Χρειάζονται να στρέψουν τα μάτια τους από τη ματαιότητα των υλικών πραγμάτων και να παρατηρήσουν πόσοπολύτιμοςείναι ο αιώνιος πλούτος. Χρειάζονται να μάθουν τη χαρά του να δίνουν, την ευτυχία να είναι συνεργάτες του Θεού. ZY 186.1
Ο λόγος του Θεού μας προστάζει: «Εις τους πλουσίους του κόσμου τούτου παράγγελε να μη υψηλοφρονώσι, μηδέ να ελπίζωσιν επί την αδηλότητα του πλούτου, αλλ’ επί τον Θεόν τον ζώντα, όστις δίδει εις ημάς πλουσίως πάντα εις απόλαυσιν, να αγαθοεργώσι, να πλουτώσιν εις έργα καλά, να είναι ευμετάδοτοι, κοινωνικοί, θησαυρίζοντες εις εαυτούς θεμέλιον καλόν εις το μέλλον, δια να απολαύσωσι την αιώνιον ζωήν. » (Α’ Τιμ. 6:17-19.) ZY 186.2
Άνθρωποι που αγαπούν και λατρεύουν τον κόσμο δεν έλκονται από το Χριστό με μία συμπτωματική, επιφανειακή επαφή. Συνήθως οι άνθρωποι αυτοί πλησιάζονται πολύ δύσκολα. Προσωπικές προσπάθειες πρέπει να καταβληθούν γι’ αυτούς από άνδρες και γυναίκες που είναι εμποτισμένοι με ιεραποστολικό πνεύμα και που δεν παραιτούνται από το σκοπό τους, ούτε αποθαρρύνονται. ZY 186.3
Μερικοί θεωρούνται περισσότερο κατάλληλοι να εργασθούν με τις ανώτερες τάξεις. Αυτοί θα πρέπει να ζητούν σοφία από το Θεό ώστε να ξέρουν πως να πλησιάσουν τους ανθρώπους αυτούς. Δεν πρέπει να δημιουργήσουν μία τυχαία γνωριμία μαζί τους, αλλά με προσωπική προσπάθεια και ζώσα πίστη να αφυπνίσουν το ενδιαφέρον τους για τις ανάγκες της ψυχής και να τους οδηγήσουν στην επίγνωση της αλήθειας όπως την εκδηλώνει ο Ιησούς. ZY 187.1
Μερικοί νομίζουν ότι προκειμένου να έρθει κανείς σε επαφή με τις ανώτερες τάξεις χρειάζεται να υιοθετήσει ένα τρόπο ζωής και μία μέθοδο εργασίας που να ανταποκρίνονται στα ιδιότροπα γούστα τους. Η απομίμηση του πλούτου, τα πολυτελή οικοδομήματα, τα πολυδάπανα ενδύματα, το προσωπικό, το περιβάλλον, η συμμόρφωση με τις συνήθειες του κόσμου, το επίπλαστο ραφινάρισμα της μοντέρνας κοινωνίας, η κλασική μόρφωση, η γοητεία της ρητορικής θεωρούνται απαραίτητα. Αυτό είναι λάθος. Τα φερσίματα του κόσμου δεν είναι ο τρόπος που χρησιμοποιεί ο Θεός για να πλησιάσει τις ανώτερες τάξεις. Αυτό που θα τους αγγίξει αποτελεσματικά είναι η συνεπής, η ανιδιοτελής παρουσίαση του ευαγγελίου του Χριστού. ZY 187.2
Η πείρα του αποστόλου Παύλου όταν ήρθε σε επαφή με τους φιλόσοφους των Αθηνών περιέχει ένα μάθημα για μας. Παρουσιάζοντας το Ευαγγέλιο ενώπιον του δικαστηρίου του Αρείου Πάγου, ο Παύλος αντιμετώπισε τη λογική με τη λογική, την επιστήμη με την επιστήμη, τη φιλοσοφία με τη φιλοσοφία. Οι σοφότεροι των ακροατών του εξεπλάγησαν και σιώπησαν. Τα λόγια του δεν σήκωναν αντίρρηση. Η προσπάθειά του όμως είχε μηδαμινά αποτελέσματα. Ελάχιστοι ένιωσανέλξη ώστε να δε-χαθούν το Ευαγγέλιο. Έκτοτε ο Παύλος υιοθέτησε διαφορετική μέθοδο εργασίας. Απέφευγε τα εξεζητημένα επιχειρηματολογήματα και τις διαλεκτικές θεωρίες και με απλότητα υπέδειχνε σε άνδρες και γυναίκες το Χριστό σαν Σωτήρα των αμαρτωλών. Γράφοντας στους Κορινθίους για το έργο που έκανε γι’ αυτούς έλεγε: ZY 187.3
«Εγώ, αδελφοί, ότε ήλθον προς εσάς, ήλθον ουχί με υπεροχήν λόγου ή σοφίας, κηρύττων εις εσάς την μαρτυρίαν του Θεού. Διότι απεφάσισα να μη εξεύρω μεταξύ σας άλλο τι ειμή Ιησούν Χριστόν, και τούτον εσταυρωμένον. . . Ο λόγος μου και το κήρυγμά μου δεν εγίνοντο με καταπειστικούς λόγους ανθρώπινης σοφίας, αλλά με απόδειξιν Πνεύματος και δυνάμεως, δια να ήναι η πίστις σας ουχί δια της σοφίας των ανθρώπων, αλλά δια της δυνάμεως του Θεού.» (Α’ Κορ. 2:1-5.) ZY 188.1
Στην επιστολή του πάλι στους Ρωμαίους λέγει: ZY 188.2
«Δεν αισχύνομαι το ευαγγέλιον του Χριστούεπειδή είναι δύναμις Θεού προς σωτηρίαν εις πάντα τον πιστεύοντα Ιουδαίον τε πρώτον και Έλληνα. » (Ρωμ. 1:16.) ZY 188.3
Αυτοί που εργάζονται για τις ανώτερες τάξεις ας φέρονται με πραγματική αξιοπρέπεια, έχοντας κατά νου ότι συνοδεύονται από αγγέλους. Ας διατηρήσουν το θησαυροφυλάκιο του νου και της καρδιάς γεμάτο με το «Είναι γεγραμμένον.» Ας αναρτήσουν στην αίθουσα της μνήμης τα πολύτιμα λόγια του Χριστού. Αυτά πρέπει να τιμούνται πάραπάνω από το χρυσάφι και το ασήμι. ZY 188.4
Ο Χριστός είπε ότι είναι ευκολότερο να περάσει η καμήλα από το μάτι της βελόνας παρά ο πλούσιος να εισέλθει στη βασιλεία των Ουρανών. Η εργασία για την τάξη αυτή θα παρουσιάσει πολλές απογοητεύσεις, πολλές αποκαρδιωτικές εκμυστηρεύσεις. Τα πάντα όμως είναι δυνατά για το Θεό. Έχει τη δυνατότητα και τη θέληση να εργασθεί μέσω ανθρωπίνων παραγόντων στη σκέψη των ανθρώπων οι οποίοι διαθέτουν τη ζωή τους στο να συσσωρεύουν χρήματα. ZY 188.5
Θαύματα θα επιτελεσθούν που θα έχουν για αποτέλεσμα πραγματικές μεταστροφές, θαύματα που τώρα δεν παρατηρούνται. Ούτε αυτοί οι μεγαλύτεροι άνθρωποι του κόσμου είναι απροσπέλαστοι από τη δύναμη ενός θαυματουργού Θεού. Αν εκείνοι που είναι οι συνεργάτες Του εκτελούν με θάρρος και πιστότητα το καθήκον τους, ο Θεός θα αλλάξει ανθρώπους που κατέχουν υπεύθυνες θέσεις, ανθρώπους διανοουμένους που ασκούν επιρροή. Με τη δύναμη του Αγίου Πνεύματος, πολλοί θα οδηγηθούν να ακολουθήσουν τις θεϊκές αρχές. ZY 189.1
Όταν τους εξηγηθεί ότι ο Κύριος περιμένει από αυτούς ως αντιπρόσωπους Του να ανακουφίσουν την πάσχουσα ανθρωπότητα, πολλοί θα ανταποκριθούν και θα προσφέρουν υλικά και ηθικά μέσα για να συνδράμουν τους φτωχούς. Και όταν ο νους αποσπάται μ’ αυτό τον τρόπο από τα δικά τους εγωκεντρικά ενδιαφέροντα, πολλοί θα παραχωρήσουν τον εαυτό τους στο Χριστό. Με τα ταλέντα της επιρροής και με τα μέσα που διαθέτουν, ευχαρίστως θα ενωθούν με τον ταπεινό ιεραπόστολο που έγινε το όργανο του Θεού για τη μεταστροφή τους. Με την ορθή χρήση των επιγείων θησαυρών τους θα θησαυρίσουν «εις εαυτούς θησαυρόν εν τοις ουρανοίς όστις δεν εκλείπει, όπου κλέπτης δεν πλησιάζει ουδέ σκώληξ διαφθείρει.» ZY 189.2
Αφού προσηλυτισθούν από το Χριστό, πολλοί θα μεταβληθούν σε όργανα στα χέρια του Θεού ώστε να εργασθούν για άλλους της ίδιας με αυτούς τάξης. Θα αισθανθούν ότι η δωρεά του Ευαγγελίου τους έχει προσφερθεί για να ωφελήσουν εκείνους που ζουν αποκλειστικά και μόνο για τον κόσμο. Ο χρόνος και το χρήμα θα καθιερωθούν στο Θεό, τα ταλέντα και η επιρροή θα αφιερωθούν στο έργο της σωτηρίας των ψυχών για το Χριστό. ZY 189.3
Μόνο στην αιωνιότητα θα αποκαλυφθεί τι θα έχει κατορθώσει αυτού του είδους η υπηρεσία, πόσες ψυχές βασανισμένες από την αμφιβολία και κουρασμένες από την κοσμικότητα και την ανησυχία θα έχουν οδηγηθεί στο μεγάλο Επανορθωτή ο οποίος λαχταρά «να σώζη εντελώς τους προσερχομένους εις τον Θεόν δι’ Αυτού.» Ο Χριστός είναι ο αναστημένος Σωτήρας και φέρει «ίασιν εν ταις πτέρυξιν Αυτού. » ZY 189.4