Βρισκόμαστε σ’ αυτό τον κόσμο για να προσφέρουμε, όπως ο Σωτήρας μας, υπηρεσία στο Θεό. Είμαστε εδώ για να μοιάσομε στο χαρακτήρα με το Θεό και να Τον φανερώσουμε στον κόσμο με μία ζωή υπηρεσίας. Προκειμένου να γίνουμε συνεργάτες του Θεού, προκειμένου να εξομοιωθούμε με Αυτόν και να αποκαλύψομε το χαρακτήρα Του χρειάζεται να Τον γνωρίσουμε όπως πρέπει. Χρειάζεται να Τον γνωρίσουμε όπως έχει αποκαλυφθεί. ZY 377.1
Η επίγνωση του Θεού αποτελεί τη βάση κάθε πραγματικής μόρφωσης και κάθε πραγματικής υπηρεσίας. Είναι η μόνη αποτελεσματική προφύλαξη κατά του πειρασμού. Μόνο αυτή μπορεί να μας κάνει να εξομοιωθούμε με το Θεό κατά το χαρακτήρα. ZY 377.2
Αυτή την επίγνωση χρειάζονται όλοι όσοι εργάζονται για την ανύψωση των συνανθρώπων τους. Η μεταλλαγή του χαρακτήρα, η αγνότητα της ζωής, η αποδοτικότητα της εργασίας, η εμμονή στις σωστές αρχές, όλα εξαρτώνται από την ορθή επίγνωση του Θεού. Η γνώση αυτή αποτελεί απαραίτητη προετοιμασία για την πρόσκαιρη όπως και για την μέλλουσα ζωή. ZY 377.3
«Επίγνωσις αγίων φρόνησις.» (Παρ. 9:10.) ZY 377.4
Με την επίγνωση του Θεού μας χαρίζονται «πάντα τα προς ζωήν και ευσέβειαν.» (Β’ Πέτ. 1:3.) ZY 377.5
«Αύτη είναι η αιώνιος ζωή,» είπε ο Χριστός, «το να γνωρίσωσι Σε, τον μόνον αληθινόν Θεόν και τον οποίον απέστειλας Ιησούν Χριστόν.» (Ιωάν. 17:3.) ZY 378.1
«Ούτω λέγει Κύριος
Ας μη καυχάται ο σοφός εις την σοφίαν αυτού,
Και ας μη καυχάται ο δυνατός εις την δύναμιν αυτού,
Ας μη καυχάται ο πλούσιος εις τον πλούτον αυτού
Αλλ’ ο καυχώμενος ας καυχάται εις τούτο,
Ότι εννοεί και γνωρίζει Εμέ,
Ότι Εγώ είμαι ο Κύριος, ο ποιών έλεος,
Κρίσιν και δικαιοσύνην επί της γης
Επειδή εις ταύτα ευαρεστούμαι, λέγει Κύριος.» (Ιερ. 9:23-24.) ZY 378.2
Πρέπει να μελετήσομε τις αποκαλύψεις που δίνει για τον Εαυτό Του ο Θεός. ZY 378.3
«Οικειώθητι λοιπόν μετ’ Αυτού και έσο εν ειρήνη
«Ούτω θέλει ελθεί καλόν εις σε.
Δέχθητι λοιπόν τον νόμον εκ του στόματος Αυτού,
Και βάλε τους νόμους Αυτού εν τη καρδία σου . . .
Και ο Παντοδύναμος θέλει είσθαι ο υπερασπιστής σου . . .
«Τότε θέλεις ευφραίνεσθαι εις τον Παντοδύναμον,
Και θέλεις υψώσει το πρόσωπόν σου προς τον Θεόν.
Θέλεις δεηθή Αυτού και θέλει σου εισακούσει,
Και θέλεις αποδώσει τας ευχάς σου.
Και ότι αποφασίσης, θέλει κατορθούσθαι εις σε.
Και το φως θέλει φέγγει επί τας οδούς σου.
Όταν ταπεινωθή τις, τότε θέλεις ειπεί, Είναι ύψωσις
Διότι θέλει σώσει τον κεκυφότα τους οφθαλμούς. (Ιώβ 22:21-29.) ZY 378.4
«Τα αόρατα Αυτού βλέπονται φανερώς από κτίσεως κόσμου νοούμενα δια των ποιημάτων, η τε αΐδιος Αυτού δύναμις και η θειότης.» (Ρωμ. 1:20.) ZY 379.1
Τα αντικείμενα της φύσης όπως τα παρατηρούμε τώρα δεν μας δίνουν παρά μία αμυδρή ιδέα για τη δόξα της Εδέμ. Η αμαρτία κατέστρεψε την ομορφιά της Γης. Πάνω στο καθετί διακρίνεται το έργο της αμαρτίας. Παρόλα αυτά παραμένει αρκετή ομορφιά ακόμη. Η φύση μαρτυρεί ότι Κάποιος που είναι άπειρος σε δύναμη, μεγάλος σε καλοσύνη, ευσπλαχνία και αγάπη, δημιούργησε τη Γη και τη γέμισε με ζωή και με χαρά. Και σ’ αυτή ακόμη την παραφθαρμένη τους κατάσταση, όλα φανερώνουν τα έργα των χεριών του Μεγάλου Καλλιτέχνη. Όπου και αν στραφούμε, μπορούμε να ακούσουμε τη φωνή του Θεού και να διακρίνομε τα δείγματα της καλοσύνης Του. ZY 379.2
Από τον υπόκωφο θόρυβο της φοβερής βροντής μέχρι το ακατάπαυστο ξέσπασμα των κυμάτων του απέραντου ωκεανού, μέχρι τα χαρούμενα κελαϊδίσματα που αντιλαλούν μελωδικά στα δάση, οι χιλιάδες φωνές της φύσης Τον δοξολογούν. Σε θάλασσα, στεριά και ουρανό με τα θαυμάσια χρώματα και αποχρώσεις με τις οποίες ποικίλλονται σε μεγαλόπρεπες αντιθέσεις ή εναρμονίζονται σε ταιριαστούς συνδυασμούς, διακρίνουμε τη δόξα Του. Τα αιωνόβια βουνά μας μιλούν για τη δύναμή Του. Τα δένδρα που λικνίζουν το πράσινο φύλλωμά τους στη λιακάδα και τα λουλούδια με τη λεπτεπίλεπτη ομορφιά τους καλούν την προσοχή στο Δημιουργό τους. Το ζωντανό πράσινο χαλί που σκεπάζει τη σκούρα γη μαρτυρεί τη φροντίδα του Θεού προς τα πιο ασήμαντα πλάσματά Του. Τα βάθη της θάλασσας και οι σπηλιές της Γης αποκαλύπτουν τους θησαυρούς Του. Εκείνος τοποθέτησε τα μαργαριτάρια μέσα στη θάλασσα και τον αμέθυστο και το χρυσόλιθο ανάμεσα στα βράχια. Εμφανώς, αρέσκεται στην ομορφιά. Ο ήλιος ανατέλλοντας στον ουρανό συμβολίζει Αυτόν που είναι η ζωή και το φως όλων των δημιουργημάτων Του. Όλη η λαμπρότητα και η ομορφιά που κοσμούν τη Γη και λαμπρύνουν τους ουρανούς, μιλούν για το Θεό. ZY 379.3
«Εκάλυψεν ουρανούς η δόξα Αυτού.»
«Η γη είναι πλήρης των ποιημάτων Σου.»
«Η ημέρα προς την ημέραν λαλεί λόγον,
Και η νυξ προς την νύκτα αναγγέλλει γνώσιν.
Δεν είναι λαλιά ουδέ λόγος, των οποίων η φωνή
δεν ακούεται.
Εις πάσαν την γην εξήλθεν ο φθόγγος αυτών
Και έως των περάτων της οικουμένης οι λόγοι
αυτών.» (Αββ. 3:3, Ψαλμ. 104:24, 19:2-4.) ZY 380.1
Όλα μιλούν για την τρυφερή πατρική φροντίδα Του και για την επιθυμία Του να κάνει τα παιδιά Του ευτυχισμένα. ZY 380.2
Η μεγάλη δύναμη που τροφοδοτείταιμέσω της φύσης και υποβαστάζει τα πάντα δεν είναι όπως ορισμένοι επιστή-μονες ισχυρίζονται, απλώς μία αρχή που διέπει τα πάντα, μία υποκινητική δύναμη. Ο Θεός είναι Πνεύμα. Είναι όμως μία προσωπική Οντότητα επειδή κατά αυτό τον τρόπο απεκάλυψε τον Εαυτό Του. ZY 380.3
«Ο Κύριος είναι Θεός αληθινός,
Είναι Θεός ζών και Βασιλεύς αιώνιος . . .
Οι θεοί οίτινες δεν έκαμον τον ουρανόν και την
γην,
Θέλουσιν αφανισθή από της γης και υποκάτωθεν
του ουρανού τούτου.»
«Η μερίς του Ιακώβ δεν είναι ως αυτά-
Διότι Αυτός είναι ο πλάσας τα πάντα.»
«Αυτός εποίησε την γην δια της δυνάμεως Αυτού,
Εστερέωσε την οικουμένην εν τη σοφία Αυτού, ZY 380.4
Και εξέτεινε τους ουρανούς εν τη συνέσει Αυτού.» (Ιερ. 10:10, 11, 16, 12.) ZY 381.1