“Uczynię z ciebie naród wielki i będę ci błogosławił, i uczynię sławnym imię twoje, tak że staniesz się błogosławieństwem”. 1 Mojżeszowa 12,2. TC 71.1
Dla Abrahama nie było to łatwą próbą, gdy został powołany do opuszczenia rodzinnego domu i znajomych, by udać się do ziemi, której nie znał. Kiedy przybył do tej ziemi, mieszkali tam Kanaanejczycy, a on musiał patrzeć na ich bałwochwalstwo. TC 71.2
Była to trudna próba dla wiary Abrahama. Nie znalazł ani skrawka ziemi, którą mógłby objąć w posiadanie. Jednak pomimo powodów do zmartwienia Bóg Niebios oznajmił mu dobrą nowinę i ukazał mu dobra, które staną się jego wiecznym dziedzictwem. TC 71.3
Abraham przenosił się z miejsca na miejsce, tam, gdzie znajdował najdogodniejsze warunki do życia i zabezpieczenia bytu swojej rodziny i domowników, a byli oni dość liczni. Miał ponad czterystu wyćwiczonych do walki sług. W każdym miejscu, gdzie rozbijał swój namiot, wznosił też w pobliżu ołtarz. Oddawał Bogu cześć wszędzie, gdzie przebywał. Czyniąc to uczył swoich domowników miłować Boga i bać się Go. (...) TC 71.4
Wszyscy wyznawcy Boga, dokądkolwiek się udają, powinni nieść ze sobą właściwe zasady swojej religii. Jeśli tam, gdzie przybyli, panują grzech, zapominanie o Bogu i bałwochwalstwo, mają okazję wskazać prawdziwe zasady. TC 71.5
Kiedy dążymy tylko do wygody i łatwizny, wówczas nie odczuwamy konieczności polegania w każdej chwili na Bogu. Bóg w swojej opatrzności prowadzi nas do tego, abyśmy odczuli potrzebę Jego pomocy i siły. (...) TC 71.6
Pan ma spór ze swoim ludem o to, by każdy z nas doszedł do posłuszeństwa Jego przykazaniom, czego On pragnie. Nikt z nas w obliczu obowiązku nie powinien pytać: “Czy będzie to dla mnie łatwe i przyjemne?” Jeśli Bóg coś nakazuje, to znaczy, że mamy to czynić. Mamy poważnie traktować Biblię, studiować ją i poznawać Bożą wolę, a następnie czynić ją jak Abraham, z wiarą i ufnością. TC 71.7
Pierwsza próba była bardzo trudna dla Abrahama — miał porzucić wszystko i udać się do kraju zamieszkanego przez zupełnie obcych ludzi. (...) Trudne okoliczności sprawiały, że Abraham przeszedł ciężkie doświadczenia, a jego zaufanie do Boga zostało wypróbowane. (...) Kiedy Pan ukazał mu w wizji wieczne życie, oczyszczoną ziemię, która miała się stać jego domem, Abraham uznał, że ta nagroda jest warta poświęceń. — Manuscript 19, 1886; patrz także In Heavenly Places 112; Manuscript Releases X, 120.121. TC 71.8