“Światłem ciała jest oko. Jeśli tedy oko twoje jest zdrowe, całe ciało twoje jasne będzie”. Mateusza 6,22. AN 190.1
Dzieło Ducha Świętego w człowieku nie jest dziełem, które czyni go niezdolnym do pełnienia zwykłych obowiązków codziennego życia. Nie ma jednej religii w pracy, a innej w kościele. Dzieło Ducha Bożego obejmuje całego człowieka — duszę, ciało i ducha. AN 190.2
Jeśli Słowo Boże jest cenione jako trwała zasada zakorzenione w głębi serca i zachowywane w każdych okolicznościach, człowiek, z powierzonymi mu zdolnościami jest doprowadzony do poddania się Panu Jezusowi Chrystusowi. Wszystkie jego siły, a nawet jego myśli zostaną oddane w niewolę Chrystusową. To jest prawdziwe uświęcenie. Wszystkie części tego doświadczenia łączą się w zupełnej harmonii. Takiemu człowiekowi nie brakuje niczego. Nie zatrzymuje on żadnej części dla siebie i w żadnej sprawie nie kieruje się własnym upodobaniem. (...) AN 190.3
“Światłem ciała jest oko. Jeśli tedy oko twoje jest zdrowe, całe ciało twoje jasne będzie”. “Oko twoje”, a nie oko innego człowieka. Bogate doświadczenie, które mamy przywilej otrzymać, zostanie przez nas utracone, jeśli będziemy oczekiwać, że ktoś inny będzie za nas patrzył i kierował naszym duchowym doświadczeniem, jakbyśmy byli niewidomi. Musimy baczyć wyłącznie na chwałę Bożą i zdecydowanie odrzucać kierowanie się własnymi skłonnościami, jak również sugestiami innych ludzi. (...) AN 190.4
Ten, kto naprawdę miłuje Boga i boi się Go, a także stara się ze wszystkich sił czynić Jego wolę, odda swoje ciało, umysł, serce i duszę służbie Bożej. Takim człowiekiem był Henoch. Chodził z Bogiem. Jego umysłu nie kalało nic nieczystego, a jego duchowy wzrok nie był upośledzony. Ci, którzy są zdecydowani czynić wolę Bożą, muszą służyć Bogu i spełniać Jego życzenia we wszystkich sprawach. Wtedy posiądą harmonijnie rozwinięty charakter, zrównoważony, spójny, pogodny i szczery. (...) AN 190.5
Dzień po dniu żyjecie w czasie próby i zdobywacie doświadczenie. Macie tylko jedno życie. Niechaj więc każda cenna chwila będzie przeżywana ze świadomością, że sąd zasiadł i księgi zostały otwarte. Nasz Pan będzie nas sądził stosownie do danych nam możliwości. — Letter 128, 1897. AN 190.6