“Dziękując Ojcu, który was zdolnymi uczynił do uczestniczenia w dziedzictwie świętych w światłości, który nas wyrwał z mocy ciemności i przeniósł do Królestwa Syna swego umiłowanego”. Kolosan 1,12-13. AN 247.1
Jakże wymowne są te słowa! Jeśli próbujesz je zmierzyć, dojdziesz do wniosku, że zawierają niezmierzoną głębię znaczenia. Obecnie jesteśmy przysposabiani do zamieszkania w miejscach przygotowanych przez Chrystusa dla tych, którzy Go miłują. AN 247.2
“Który nas wyrwał z mocy ciemności”. Jeśli jest to prawdą, to jak możemy uzasadnić wyrażanie zniechęcenia i niewiary, spowijające nas ciemnością jak płaszczem? (...) AN 247.3
Jeśli patrzyłabym na ciemne chmury — kłopoty i trudności stające na przeszkodzie mojej działalności — nie miałabym czasu na nic innego. Jednak wiem, że ponad chmurami jest światło. Przez wiarę przebijam ciemności i sięgam do chwały. Czasami jestem zmuszona znosić kłopoty finansowe. Jednak nie martwię się o pieniądze. Bóg troszczy się o mnie. Czynię wszystko, co w mojej mocy, a kiedy Pan widzi, że dobrze jest, bym miała pieniądze, daje mi je. AN 247.4
Im więcej mówisz o wierze, tym więcej masz wiary. Im więcej zajmujesz się zniechęceniem, mówiąc innym o problemach i żaląc się ponad miarę, aby pozyskać współczucie, którego tak pragniesz, tym większe wydają ci się twoje zniechęcenia i trudności. Po co biadać nad tym, czego nie możesz uniknąć? (...) AN 247.5
Przygotowujemy się do przejścia ze szkoły tego świata, w której kształtujemy charaktery na przyszłe, nieśmiertelne życie, do wyższej szkoły Niebios. Jednak zmagając się z trudnościami człowiek nie powinien polegać na swojej niewielkiej sile. Z zaufaniem ma patrzeć w górę ku Bogu wierząc, że wszystkie zasoby Niebios są zaangażowane, aby dopomóc mu do zwycięstwa. Tysiące tysięcy i miriady miriad aniołów niebiańskich służą tym, którzy mają odziedziczyć zbawienie. — Manuscript 102, 1901. AN 247.6
Bóg zaprasza nas, byśmy zamknęli okna duszy na sprawy ziemskie i otworzyli je ku Niebiosom, aby On mógł napełnić nasze serca chwałą, która płynie od progów Niebios. — Manuscript 102, 1901. AN 247.7