“Skoro to wszystko ma ulec zagładzie, jakimiż powinniście być wy w świętym postępowaniu i w pobożności, jeżeli oczekujecie i pragniecie gorąco nastania dnia Bożego, z powodu którego niebiosa w ogniu stopnieją i rozpalone żywioły rozpłyną się?” 2 Piotra 3,11-12. AN 332.1
Bóg oczekuje, że ci, którzy noszą imię Chrystusa, będą objawiali Go w myśli, słowie i czynie. Ich myśli mają być czyste, a ich słowa i czyny szlachetne i wzniosłe, tak by prowadziły innych ludzi ku Zbawicielowi. (...) Adwentyści dnia siódmego zostali ustanowieni w tym świecie jako strażnicy i nosiciele światła. Powierzone im zostało ostatnie poselstwo miłosierdzia dla ginącego świata. Oświeca ich cudowne światło ze Słowa Bożego. Tak więc, jakimi ludźmi powinni być? AN 332.2
Nasze życie powinno wykazywać stały duchowy rozwój. Jednak widziałam coś, co przyprawia mnie o trwogę — ludzi o skarłowaciałych charakterach, posiadających Słowo Boże, które mówi im, co muszą czynić, aby byli zbawieni, a jednak pozostających nieuświęconymi i nieświętymi. (...) AN 332.3
Potrzeba głębszego działania łaski w sercach ludzi należących do ludu Bożego. Potrzeba mniej egoizmu, a więcej Chrystusa. Wkrótce dla wszystkich nastanie czas surowej i twardej próby. Biblijna pobożność musi być wpleciona we wszystko, co czynimy i mówimy. Wszelkie nasze sprawy muszą być zaprawione wonią Bożej obecności. (...) AN 332.4
Mój bracie, moja siostro, zachęcam was do przygotowania się na przyjście Chrystusa na obłokach niebios. Dzień po dniu usuwajcie ze swych serc umiłowanie świata. Z doświadczenia nauczcie się, co to znaczy żyć w łączności z Chrystusem. Przygotujcie się na sąd, abyście w dniu przyjścia Chrystusa znaleźli się w gronie wiernych, którzy powitają Go w spokoju. W tym dniu odkupieni będą jaśnieć w chwale Ojca i Syna. Aniołowie grając na swych harfach powitają Króla i trofea Jego zwycięstwa — tych, którzy zostali obmyci i wybieleni we krwi Baranka. Rozlegnie się pieśń zwycięstwa i napełni niebiosa. Chrystus zwyciężył. Wstępuje na niebiański dwór w towarzystwie odkupionych, którzy świadczą, że Jego misja, cierpienie i ofiara nie były daremne. — The Review and Herald, 23 listopad 1905. AN 332.5