“Oto stoję u drzwi i kołaczę; jeśli ktoś usłyszy głos mój i otworzy drzwi, wstąpię do niego i będę z nim wieczerzał, a on ze mną”. Objawienie 3,20. AN 46.1
Wszyscy, którzy otworzą swoje serca, by przyjąć Jezusa, zostaną zaszczyceni Jego obecnością jako czcigodnego Gościa. — The Review and Herald, 24 listopad 1885. AN 46.2
Jezus jest doskonałym wzorem. Zamiast próbować dogadzać swoim zachciankom i spełniać własne pragnienia, starajmy się naśladować Jezusa. On był uprzejmy i grzeczny, współczujący i wrażliwy. Czy jesteśmy podobni do Niego pod tym względem? Czy staramy się uczynić nasze życie miłą wonią dzięki dobrym czynom? (...) AN 46.3
Nie wystarczy jedynie wyznawać wiarę; potrzeba czegoś więcej niż teoretycznego wyznania. Trzeba mieć prawdziwą wiedzę, autentyczne doświadczenie w zasadach prawdy, która jest w Jezusie. Duch Święty musi działać wewnątrz, szczepiąc te zasady w naszym sumieniu, abyśmy mogli poznać ich moc i czynili je żywą rzeczywistością. (...) AN 46.4
Bóg uwielbił swego Syna czyniąc Go wzorem do kształtowania charakterów wszystkich ludzi, którzy w Niego wierzą. On objawia nam sprawy Chrystusowe, abyśmy pojęli Jego charakter i stali się do Niego podobni. (...) AN 46.5
Przeciwności, prowokacje i trudności, jakie napotykamy, mogą się okazać nie przekleństwem, ale błogosławieństwem w naszym życiu, bowiem najwybitniejsze charaktery są kształtowane wśród trudności i prób. Jednak muszą być one przyjmowane jako praktyczne lekcje w szkole Chrystusowej. Każda odparta pokusa, każde odważne przejście przez próbę, pozwalają nam zdobyć nowe doświadczenie i są pomocne w dziele kształtowania charakteru. Dzięki temu wzbogaca się nasza wiedza o podstępnych działaniach szatana i rośnie nasza siła do pokonania go dzięki łasce Bożej. AN 46.6
Jezus jest światłością świata. (...) Naszym przywilejem jest chodzić w świetle Jego obecności i wplatać w nasze charaktery złote nici pogody ducha, wdzięczności, cierpliwości i miłości. W ten sposób możemy objawiać moc boskiej łaski i odbijać światło z nieba wśród wszelkich zagrożeń i rozdrażnienia, które codziennie napotykamy na naszej drodze. — The Review and Herald, 24 listopad 1885. AN 46.7