“Weźmiecie moc Ducha Świętego, kiedy zstąpi na was, i będziecie mi świadkami w Jerozolimie i w całej Judei, i w Samarii, i aż po krańce ziemi”. Dzieje Apostolskie 1,8. WM 166.1
Bóg postanowił nie zaniedbać niczego, by wyrwać człowieka z niewoli. Po wniebowstąpieniu Chrystusa Duch Święty został zesłany ludziom, aby wspierać wszystkich, którzy współpracują z Bogiem w dziele przemiany i kształtowania ludzkich charakterów. Zbawiciel zdefiniował tę część dzieła, którą wykonuje Duch Święty. Powiedział: “On, gdy przyjdzie, przekona świat o grzechu i o sprawiedliwości, i o sądzie”. Jana 16,8. Duch Święty jest tym, który przekonuje i uświęca. WM 166.2
Ponieważ nikt nie może okazać skruchy dopóty, dopóki nie zostanie przekonany o swej grzeszności, konieczne jest, by Duch Święty towarzyszył nam w naszej pracy ratowania zgubionych. Wszystkie nasze ludzkie zdolności byłyby bezużyteczne, gdybyśmy nie byli połączeni z niebem. Wskutek nieznajomości życiodajnej prawdy oraz pod wpływem zepsucia z powodu trwania w błędzie ludzie upadają coraz niżej. Aniołowie i ludzie mają pracować razem, by uczyć prawdy Bożej tych, którzy jej nie poznali i wyzwalać ich z więzów grzechu. Jedynie prawda może uczynić ludzi wolnymi. Ta wolność uzyskiwana przez poznanie prawdy ma być zwiastowana całemu stworzeniu. WM 166.3
Jezus Chrystus, Bóg i aniołowie niebiańscy są zainteresowani tym wielkim i świętym dziełem. Człowiek ma wzniosły przywilej objawiania boskiego charakteru przez podejmowanie niesamolubnych wysiłków mających na celu wyratowanie bliźnich z przepaści zagłady. Każdy człowiek, który zostaje oświecony przez Ducha Świętego, może zostać użyty w realizowaniu tego Bożego celu. Chrystus jest głową Kościoła, a chwałą Jego jest to, by każda cząstka tej wspólnoty była zaangażowana w pracę dla zbawienia bliźnich. WM 166.4
Jednak ludzie muszą pozostawić więcej miejsca na działanie Ducha Świętego, aby mogli działać wspólnie i dążyć naprzód w mocy i jednomyślności, jak żołnierze ewangelii. Pamiętajcie, że jesteśmy “widowiskiem dla świata i aniołów, i ludzi”. 1 Koryntian 4,9. — Australasian Union Conference Record, 1 kwiecień 1898. WM 166.5